the effectiveness of body-centered meditation” on insomnia and agitation in alzheimer’s patients

Objective: alzheimer’s is a progressive and debilitating disease of the brain that causes serious damage to human thoughts and memory and is associated with psychological disorders such as insomnia and agitation. this study aimed to determine the effectiveness of body-centered meditation on insomnia and agitation in alzheimer’s patients.method: the research method was semi-experimental with a pretest-posttest design and a control group. from the statistical population of patients with alzheimer’s disease in mild to moderate levels referred to clinics and alzheimer’s association of tehran province, 20 people were selected randomly based on inclusion criteria and assigned into experimental (n = 10) and control groups (n = 10). the research questionnaires were morin’s insomnia (1993) and cohen-mansfield’s agitation (1986). meditation was administered to the experimental group in eight sessions of 90 minutes. the research data were analyzed using multivariate covariance.results: the results of covariance analysis showed that post-test scores of insomnia and agitation of patients with alzheimer’s in the experimental group were significantly lower than the control group (p≤0 / 005).conclusion: body-centered meditation can be used to improve insomnia and agitation in alzheimer’s patients.

بررسی اثربخشی مراقبه ی متمرکز بر بدن بر بیخوابی و بیقراری در بیماران مبتلا به آلزایمر

مقدمه: آلزایمر یک بیماری پیش‌رونده و ازبین‌برنده مغز است که به‌طورجدی سبب آسیب به بخش تفکر و حافظه انسان می‌شود و با آسیبهای روانی مثل بیخوابی و بیقراری همراه است. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی مراقبه متمرکز بر بدن بر بی خوابی و بیقراری در بیماران مبتلا به آلزایمر انجام شد.روش: روش پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. از جامعه آماری بیماران مبتلا به آلزایمر در سطح خفیف تا متوسط مراجعه کننده به کلینیکها و انجمن آلزایمر استان تهران بهصورت دردسترس 20 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. پرسشنامههای پژوهش شامل بیخوابی مورین (1993) و بیقراری کوهن-منسفیلد (1986) بود. مراقبه متمرکز بر بدن به مدت ده جلسه برای گروه آزمایش اعمال شد. دادههای پژوهش با استفاده از کواریانس تحلیل شد.یافتهها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که نمرات پسآزمون بیخوابی و بیقراری بیماران مبتلا به آلزایمر در گروه آزمایش به طور معنیداری پایینتر از گروه کنترل بود (p≤0/005).نتیجهگیری: به منظور بهبود بیخوابی و بیقراری بیماران مبتلا به آلزایمر میتوان از مراقبه متمرکز بر بدن استفاده کرد.کلیدواژه ها: آلزایمر، بی خوابی، بیقراری، مراقبه ، روانپزشکی