بررسی تطبیقی اهداف و روش‌های تربیت اخلاقی از منظر امام رضا (ع) و ارسطو

تربیت اخلاقی از جمله مباحثی است که اندیشمندان و فلاسفه بزرگ در طول تاریخ به آن توجه داشته‌اند. توجه بدین اصل در آموزه‌ها و معارف اهل بیت دیده می‌شود که ائمه اطهار(ع) در زمان حیات خویش، تربیت اخلاقی را جزء اهداف برشمرده و مباحث علمی و دقیقی را تبیین کردند. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و تطبیقی به بیان اهداف و روش‌های تربیت اخلاقی از منظر امام رضا (ع) می‌پردازد و به منظور نشان‌دادن برتری کلام و آموزه‌های این امام بزرگوار بر سایر سخنان و معرفت‌ها، این موضوع با روش تطبیقی با بحث تربیت اخلاقی از منظر ارسطو مقایسه و تحلیل می‌شود. یافته‌های حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که هدف تربیت اخلاقی از منظر امام (ع)، تامین سعادت دنیوی و اخروی انسان است. امام (ع)، تلفیق خرد و عاطفه را روش تربیت اخلاقی دانسته و آن را عاملی در رسیدن به اعتدال برمی‌شمرد. ایشان، تربیت اخلاقی را بر مبانی ارزشی مشروط می‌کند که بدون توجه به آن‌ها نمی‌توان به هدف رسید. اما ارسطو، تربیت اخلاقی را برابر با تربیت شخصیت دانسته که با روش‌هایی چون تهدید، تشویق، ترغیب و عفت کلام می‌توان به هدف آن، تامین سعادت دنیوی، دست یافت و این در حالی است که آن‌چه را ارسطو به عنوان روش از آن یاد می-نماید، امام (ع) ابزار می‌داند.

a comparative study of the goals and methods of moral education from the perspective of imam reza and aristotle

abstractmoral education is one of the topics that great thinkers and philosophers have paid attention to throughout history. attention to this principle can be seen in the teachings and traditions of the ahl al-bayt (as). the pure imams (as) during their lifetime, have considered moral education as one of the goals and explained logical and precise topics about it. the present study uses descriptive-analytical and comparative methods to express the goals and methods of moral education from the perspective of imam reza (as) and in order to show the superiority of the words and teachings of this great imam over other words and teachings, this subject is compared and analyzed in a comparative way with the discussion of moral education from the perspective of aristotle.findings from the research show that the purpose of moral education from the perspective of imam reza (as) is to ensure worldly and otherworldly happiness. imam (as) measures the combination of wisdom and emotion as a method of moral education and considers it as a factor in achieving moderation. he makes moral education conditional on value foundations without which the goal cannot be achieved. but aristotle equated moral education with the training of personality, which can be achieved by methods such as threatening, encouraging, persuading and showing courtesy, in order to ensure worldly happiness, so what aristotle considers as the method, imam (as) considers as the tool.