تحلیل گفتمان انتقادی سروده (مطر ناعم فی خریف بعید) محمود درویش براساس الگوی نورمن فرکلاف

درویش از سرایندگان ادب پایداری به شمار می رود و بیشتر اشعار او به مسئلۀ فلسطین مربوط است. پژوهش حاضر در تلاش است تا با استفاده از روش تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف، در این سروده به مسئلۀ وطن و نحوۀ بازتاب آن در سه سطح (توصیف، تفسیر، تبیین) به رابطه ی متقابل شعر به عنوان متن و جامعه بپردازد. نتایج حاصل بدین قرار است: با توجه به پرداختن این سروده به مسئلۀ اشغال فلسطین؛ ایدوئولوژی حاکم بر آن، وطن است و این سروده، حاصل تجربیات شاعر بوده چرا که وی طعم تلخ آوارگی.. را چشیده است و در سطح توصیف، شاعر واژگانی را که مرتبط با وطن است، به کار می برد و در سطح تفسیر، با استفاده از عناصر طبیعت در پی ترسیم شرایط حاکم بر وطنش به شکل ملموس تری است و چون اشعار درویش آمیزه ایی است از عشق و وطن؛ در این شعر تاثیرپذیری وی از مکتب رومانتسیم را می توان دید چرا که وطن را چونان معشوقه خود مورد خطاب قرار داده است و در سطح تبیین، شاعر با وجود اشغال وطنش، در پی تلاش جهت آزادی آن است اگرچه که آزادی را در مرگ می بیند.