ﺑﺮرﺳﻰ وﺗﺤﻠﻴﻞ ﺳﺎﺧﺘﺎری وﻣﻌﻨﺎﻳﻰ واژه ﻫﺎى ﻣﻜﺮر وﻛﺎرﺑﺮد آن در اﺷﻌﺎر ﻧﺎدر ﻧﺎدرﭘور

تکرار پدیده ی ساختاری زبانی است که ادبیات فارسی از زمانهای دور با آن آشنا می‌شود. روش تکرار منحصر به دوران گذشته ادبیات فارسی نیست، بلکه شاعران معاصر نیز این روش را به شکل متمایز به کار گرفته اند، تا جایی که این روش در اشعارشان با اشکال مختلف ودلالت های فراوان آشکار می‌شود. بی گمان هر تکراری به خودی خود بر زیبایی سخن نمی‌افزاید. آن چه زیبایی می‌آفریند سبک گفتاری است، نه تکرار حرف. اما تکرار کلام، وزن و آهنگی پدید می‌آورد، باعث تحریر صدا می‌شود یا لحن را تغییر می‌دهد و جایگاه آرایه را به خود می‌گیرد. نمونه بارز تکرار در شعرهای نادر نادر پور دیده می‌شود که در آن ها، واکه ها و همخوان و قافیه ها به شکل مناسبی تکرار می‌شوند. تکرار در شعر نادر نادر پور با هدف اغنای معنایی وبیانی به کار گرفته شده است که در ادامه تحلیل صنعت تکرار در سطوح حروف، کلمات وعبارات در شعر وی پرداخته شده است تا دلالتهای موسیقایی، معنایی وبیانی آن در بافت شعر او تبیین گردد.