جایگاه زبان عربی در توسعه طب سنتی ایران- استحصال داروی ضد افسردگی «نجابل» از متون کهن عربی و فارسی

بازشناسی و احیاء میراث مکتوب‌، می‌تواند گام مهمی در راه توسعه علمی و فرهنگی تمدن بشری به‌شمار آید. میراث مکتوب پزشکی تمدن اسلام و ایران بالغ بر 14هزار نسخه خطی می‌باشد که اغلب آنها به زبان عربی نگارش یافته‌اند. پژوهش حاضر به جایگاه زبان عربی در توسعه علم و فرهنگ در تمدن بشری و اهمیت احیاء مخطوطات پزشکی برای خدمت به نظام بهداشت و سلامت می‌پردازد. در این پژوهش دانشگاهی که بر پایه منابع کهن طب سنتی درجهت ارائه راهکار عملی برای استفاده از متون و نصوص احیاشده صورت پذیرفته، به شناسایی و تولید داروی «افسردگی» که یکی از معضلات بزرگ پزشکی در عصر کنونی به‌شمار می‌آید، پرداخته شده است. این پژوهش به شیوه توصیفی-تحلیلی و ابزار پژوهش در آن، نسخه‌های کهن پزشکی عربی و فارسی است. با مطالعه و تحقیق در منابع مهمی همچون «القانون فی الطّب» ابن سینا و «الحاوی فی الطّب» رازی و دیگر متون کهن طبّی می‌توان به یافته‌های نوین پزشکی در حوزه درمان و دارو براساس طب سنتی نائل آمد. فرآورده نوین طب ایرانی با نام تجاری «نجابل: nejabel» که عمدتا بر پایه گیاه بادرنجبویه استحصال و برای درمان و پیشگیری از افسردگی بکار می رود، حاصل پژوهش و مطالعه گروهی از متخصصان دانشگاهی در حوزه‌های مختلف از جمله رشته زبان عربی است.