بررسی و مقایسه سیمای زن در معلقات سبع و شاهنامه فردوسی

ادبیات تطبیقی نوعی پژوهش بین رشته‌ای است که به مطالعه رابطه ادبیات ملت‌های مختلف با هم و بررسی رابطه ادبیات با هنرها و علوم انسانی می‌پردازد و به بررسی و تجزیه و تحلیل ارتباط‌ها و شباهت‌ها و تفاوت‌ها بین دو یا چند اثر می‌پردازد. نوشتار حاضر بر آن است تا به بررسی تطبیقی میان معلقات سبع و شاهنامه بپردازد. می توان گفت معلقات، نام «هفت قصیده» از معتبرترین اشعار شاعران عصر جاهلی است که در حقیقت معرف اندیشه و منش مردم عرب و شناسنامه تاریخی آن دوره است؛ هر یک از شاعران معلقات، تصویری از رفتار مردم عصر خود در دوره ما قبل از اسلام را نشان داده اند و دیدگاهشان را نسبت به زن ترسیم کرده‌اند. «شاهنامه» نیز حماسه ای است منظوم، سروده حکیم ابوالقاسم فردوسی دربرگیرنده نزدیک به شصت هزار بیت و یکی از برجسته‌ترین سروده‌های حماسی‌ ایران و جهان است. بحث درباره جایگاه زن در میان اقوام مختلف، پیوسته نظر پژوهشگران را به خود جلب کرده است؛ از این رو در این پژوهش بر آنیم که سیمای زن در معلقات سبع را با شاهنامه فردوسی مقایسه کنیم؛ در این راستا با تکیه بر روش توصیفی- تحلیلی پیش رفته ایم و احوال اجتماعی و فرهنگی زن در آن دوره را از میان این دو اثر استخراج و نگاه شاعران به زن را بررسی و تحلیل کرده ایم، توصیف زن در معلقات جز در مواردی اندک بر پیکر وی متمرکز است، این در حالی است که زن در شاهنامه محدود به جنس نیست بلکه دارای نقش های دیگر بوده است.