مروری بر روش های زمانبندی وظایف در رایانش ابری

با پیشرفت تکنولوژی و زمان، مردم همواره به دنبال حل مشکلات به کارآمدترین و سریع ترین راه ممکن بوده اند. از زمان معرفی محیط محاسبات ابری به همراه بسیاری از زیرساختارهای مختلف مانند زمانبندی وظایف، تخصیص دهنده منابع، نظارت بر منابع و موارد دیگر، الگوریتم های مختلفی برای بهبود عملکرد واحد یا ساختار فردی مورد استفاده در محیط ابری پیشنهاد شده است. ابر یک محیط مجازی گسترده با قابلیت حل هر کاری است که توسط کاربر ارائه می شود. بنابراین الگوریتم‌های جدیدی با هدف بهبود فرآیند و صرف زمان کمتر برای ارزیابی فرآیند معرفی می‌شوند. یکی از مهم‌ترین بخش‌های رایانش ابری، زمان‌بندی وظایف است که وظیفه زمان‌بندی وظایف هر یک از ماشین‌های مجازی را بر عهده دارد، به گونه‌ای که زمان اجرای فرآیند کمتر و بازده اجرا بالا باشد. زمان‌بندی گردش کار چالشی را در محاسبات ابری ایجاد می‌کند به دلیل کاربردهای گسترده آن در فیزیک، نجوم، بیوانفورماتیک و مراقبت های بهداشتی و غیره. تخصیص منابع برای زمان‌بندی گردش کار به دلیل ماهیت محاسباتی فشرده گردش کار، وابستگی متقابل وظایف، و ناهمگونی منابع ابری مشکل‌ساز است. در طول تخصیص منابع، زمان و هزینه اجرا مسائل مهمی در محیط محاسبات ابری است که به طور بالقوه می تواند کیفیت خدمات ارائه شده به کاربران نهایی را کاهش دهد. تکنولوژی رایانش ابری به صورت گسترده در شرکت های تجاری مهم استفاده می شود. زمانبندی یک مشکل مهم در رایانش ابری بوده، زیرا یک ارایه دهنده سرویس ابر دراختیار بسیاری از کاربران در سیستم رایانش ابری است. بنابراین برنامه ریزی و زمانبندی، مسیله اصلی در ایجاد سیستم های رایانش ابری است. انواع مختلفی از الگوریتم های زمانبندی وظایف وجود دارد. الگوریتم های زمانبندی باید وظایف را به گونه ای تنظیم کنند که در آن تعادل بین بهبود عملکرد و کیفیت خدمات و در عین حال حفظ وظایف ها و عدالت در میان این وظایف باشد. در این مقاله ما سعی بر بررسی روش های مختلف مورد استفاده در مقالات زمانبندی در محیط رایانش ابری را داریم.