برنامه ریزی شبکه ی توزیع با قید افزایش تاب آوری

سیستم قدرت معمولاً به صورتی طراحی می‌شود که در برابر خروج‌های مورد انتظار در شبکه، که دارای تعداد تکرار بالا و تاثیر کم هستند، دارای قابلیت‌اطمینان لازم باشد. در مقابل، حوادث شدیدی که در اثر شرایط آب و هوایی و یا سایر بلایای طبیعی رخ می‌دهند دارای احتمال وقوع اندک هستند اما می‌توانند تاثیر زیاد داشته باشند. با توجه به نیاز به سیستم قدرت به عنوان یکی از بااهمیت‌ترین زیرساخت‌ها در سراسر جهان، باید این سیستم‌ها به سرعت توانایی تاب آوری در برابر چنین حوادثی را پیدا کنند. از سوی دیگر، یکی از وظایف اصلی شرکت‌های توزیع، برنامه ریزی توسعه ی شبکه توزیع به منظور پاسخگویی به رشد سریع تقاضای بار است. برنامه ریزی توسعه ی شبکه توزیع به صورت سنتی با درنظر گرفتن موارد مختلف از جمله: تقویت خطوط و پست‌های موجود و یا احداث خطوط و پست‌های جدید و.... در صورتی که منجر به پرداخت کمترین هزینه ی توسعه شود و با رعایت قیود فنی و بهره برداری انجام می‌شود. در این پایان‌نامه علاوه بر موارد فوق، راهکارهای افزایش تاب آوری نیز در نظر گرفته شده است و برای بررسی تاثیر این روش‌ها از اجرای زیرمسئله ی بهره برداری با مدل‌سازی وقوع حوادث طبیعی استفاده می‌شود. حل این مسئله ی برنامه ریزی با استفاده از الگوریتم ژنتیک انجام می‌شود و به منظور نشان دادن عملکرد این روش، شبکه های توزیع 33 باسه ieee و 54 باسه برای انجام تست مورد استفاده قرار گرفته است.