تاثیر ریتم شبانه روزی بر میزان تمایل به فعالیت بدنی و کیفیت خواب سالمندان

دوره سالمندی همانند سن بلوغ با تغییرات زیاد جسمانی و روانی همراه خواهد بود و رخداد آن تحت تاثیر متغیرهای متعددی است. هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی تاثیر ریتم شبانه روزی بر میزان تمایل به فعالیت بدنی و کیفیت خواب سالمندان است. روش پژوهش حاضر علی مقایسه ای و جامعه آماری سالمندان شهر تهران بود. نمونه آماری 154سالمند از آسایشگاه خیریه کهریزک بودند که با روش هدفمند و بر اساس معیار های ورود به مطالعه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های دموگرافیک، کیفیت خواب پترزبورگ، ریتم شبانه روزی هورن استنبرگ و میزان تمایل به فعالیت بدنی استفاده شد. سالمندان براساس پرسشنامه ریتم شبانه روزی به دو گروه صبحگاهی (95) و شامگاهی (59) تقسیم شدند. نتایج آزمون تی مستقل برای مقایسه میانگین کیفیت خواب و میزان تمایل به فعالیت بدنی در سالمندان با ریتم شبانه روزی متفاوت نشان داد بین میانگین کیفیت خواب ( t=15/55, df=152, p=0/001) و میزان تمایل به فعالیت بدنی ( t=4/70, df=152, p=0/001) تفاوت معنادار وجود دارد. سالمندان با ریتم شبانه روزی صبحگاهی کیفیت خواب و میزان تمایل به فعالیت بدنی بالاتری نسبت به سالمندان با ریتم شبانه روزی شامگاهی دارند. بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان اظهار نمود که یکی از عوامل تاثیرگذار بر کیفیت خواب و میزان تمایل به فعالیت بدنی در سالمندان ریتم شبانه روزی است.