جایگاه حق بر سلامت در منشور حقوق شهروندی با تاکید بر فعالیت های ورزشی

حق بر سلامت یکی از حقوق بنیادین بشری است که در اسناد بین المللی حقوق بشری جایگاه ویژه ای داشته و به تبع در قوانین و مقررات داخلی کشورها نیز انعکاس یافته است. هدف پژوهش حاضر بررسی جایگاه حق بر سلامت و ابعاد مختلف آن در منشور حقوق شهروندی با تاکید بر فعالیت های ورزشی بود. روش پژوهش حاضر از نوع تحلیل محتوا بود که در مجموع 22 ماده قانونی در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی بررسی شد. یافته ها حاکی از آن بود که حق بر سلامت در نخستین بند منشور حقوق شهروندی و در کنار حق حیات و کیفیت زندگی بیان شده است و مواد ذیل این بند نیز به سلامت جسمی و روانی اشاره دارند. هم چنین، سلامت دارای ابعاد مختلفی بوده و تنها منحصر به سلامت جسمی و روانی نیست و در مواد دیگر این منشور نیز به طور ضمنی به سایر ابعاد سلامت پرداخته شده است، اما چون این موارد در ذیل بند مربوط به سلامت نیست، در عمل نیز اقدامات انجام شده غالبا در جهت سلامت جسمی و روانی بوده و سایر ابعاد سلامت مورد غفلت واقع شده است. بنابراین ضروری است که در مقوله ی حق بر سلامت، به تمام جوانب این حق پرداخته شده و ورزش و فعالیت بدنی سلامت محور به عنوان عاملی اثرگذار بر جوانب مختلف سلامت مورد توجه قرار گیرد.