ارزیابی عملکرد شناختی سالمندان در سالمندان با سلامت روانی بالا و پایین با نقش واسطه گر سطح فعالیت بدنی

هدف از اجرای پژوهش حاضر ارزیابی عملکرد شناختی سالمندان در سالمندان با سلامت روانی بالا و پایین با نقش واسطه گر سطح فعالیت بدنی بود. پژوهش حاضر از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر سالمندان شهر تهران بود. نمونه آماری سالمندان آسایشگاه خیریه کهریزک بودند که با روش هدفمند انتخاب و در چهار گروه سالمندان فعال با سطح سلامت روانی بالا (n=20 )، سالمند فعال با سطح سلامت روانی پایین (n=23 )، سالمند غیرفعال با سطح سلامت روانی بالا (n=35) و سالمند غیرفعال با سطح سلامت روانی پایین (n=35) گمارده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های جمعیت شناختی، سلامت روانی گلدبرگ و ارزیابی عملکرد شناختی بود. مقایسه میانگین ها نشان داد سالمندان فعال با سطح سلامت روانی بالا دارای بهترین میانگین نمره ارزیابی عملکرد شناختی در متغیرهای چالش و مرکزیت بودند (p<0/05) و سالمندان غیرفعال با سطح سلامت روانی پایین دارای ضعیف ترین میانگین ارزیابی عملکرد شناختی در متغیرهای چالش و مرکزیت بودند (p<0/05). بنابراین می توان نتیجه گرفت ارتقاء سطح لامت روانی و انجام فعالیت بدنی در اوقات فراغت در میان سالمندان باعث افزایش عملکرد شناختی می‌شود.