تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر بیان پروتئین های سالمندی p53 و p16 بافت پانکراس موش های دیابتی

مقدمه: هایپرگلیسمی مزمن با افزایش آسیب های سلولی ناشی از فشار اکسایشی همراه است و موجب افزایش مقاومت انسولینی شده و در سلول های بتا p53 و p16 را نیز افزایش می دهد که به القای سالمندی در سلول های ترشح کننده انسولین بافت پانکراس منجر می شود. هدف از این پژوهش تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر بیان پروتئین های سالمندی p53 و p16 بافت پانکراس موش های دیابتی بود.روش ها: در این مطالعه، تعداد 15 سر موش nmri (26 ± 3/22 گرم) به صورت تصادفی در سه گروه کنترل سالم، کنترل دیابتی و تمرینی دیابتی قرار گرفتند. سپس از راه غذای پرچرب به مدت 5 هفته و تزریق درون صفاقی استرپتوزوسین دیابتی شدند. پروتکل تمرین هوازی (vmax 60-50%)، 5 روز در هفته به مدت 8 هفته بود. پس از بی هوشی، خون و بافت پانکراس برداشته شد. میزان مقاومت انسولینی، غلظت پروتئین p53 و p16 در سلول های بتای پانکراس اندازه گیری شد. داده‌ها به روش anova با سطح معنا داری 0/05 ارزیابی شدند.یافته‌ها: برطبق نتایج هشت هفته تمرین هوازی در موش های مبتلا به دیابت نوع دو، کاهش معنی دار مقاومت انسولینی (0/005=p)، غلظت پروتئین p53 (p=0/002) و p16 (p=0/10) را در بافت پانکراس به دنبال دارد.بحث و نتیجه‌گیری: تمرین هوازی احتمالاً با کاهش عوامل مربوط به سالمندی سلولی نظیر p53 و p16 در سلول های بتا موجب بهتر شدن حساسیت انسولینی و به تاخیر افتادن سالمندی سلولی ناشی از دیابت می شود. لذا می توان به این نوع فعالیت ورزشی به عنوان یک رویکرد درمانی غیرتهاجمی جهت بهبود شرایط این بیماران نگریست.