ارائه الگوی اضطراب رقابتی مبتنی بر راهبردهای مقابله با تنیدگی در مربیان ورزش

هدف از این پژوهش، طراحی الگوی اضطراب رقابتی مبتنی بر راهبردهای مقابله با تنیدگی در مربیان ورزش استان بصره بود. تحقیق حاضر، یک تحقیق کاربردی و بر حسب نحوه گرد آوری داده ها؛ توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی می باشد. جامعه-آماری تحقیق؛ کلیه مربیان فعال رشته‌های مختلف ورزشی انفرادی و تیمی استان بصره به تعداد 236 نفر بود. برای تعیین حجم نمونه از روش کل شمار برای جامعه استفاده گردید. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اضطراب حالتی رقابتی ورزشی مارتنز و همکاران (1990) و برای ارزیابی مقابله با تنیدگی از پرسشنامه کارور و همکاران (1989) استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه توسط 7 تن از متخصصان مدیریت ورزشی مورد بررسی قرار گرفت. مقدار پایایی نیز بر اساس ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه‌ها بالای 0/7 بدست آمد. تحلیل داده‌ها و ارزیابی مدل فرضی با نرم افزارهای spss و amos انجام شد. یافته ها نشان داد تمامی مولفه‌های راهبردهای مقابله با تنیدگی شامل (مسئله‌مدار، هیجان‌مدار و غیر موثر) رابطه معناداری با متغیر اضطراب رقابتی در مربیان ورزش‌های انفرادی و تیمی استان بصره دارد. بنابراین با توجه به اینکه مربیگری، شغلی متفاوت از سایر مشاغل موجود بوده و نسبت به مربی این توقع هست که انسان‌هایی نجیب و بااخلاق به جامعه تحویل دهد، از این رو این حرفه، توقع‌برانگیز و سخت است که نیاز به آموختن مهارت‌های مختلفی دارد لذا پیشنهاد می‌شود برای کمک به مربیان به منظور درک عوامل استرس زا و راهبردهای مقابله با آنها، برنامه های آموزش این مهارت‌ها در نظر گرفته شود و در صورت نیاز به روانشناسان ورزشی به مراجعه کنند.