تعداد جلسات تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای با جریان نویز تصادفی برای بهبود زمان حرکت مهم است

عوامل زیادی مانند تغییرپذیری و نویز در افزایش خطاها و پیچیدگی فرایندهای حرکتی دخیل هستند. تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای با نویز تصادفی(trns) یکی از روش‌های تحریک‌پذیری قشر حرکتی به‌منظور بهبود در عملکرد حرکتی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین همراه با trns بر تغییرپذیری زمانی و فضای حرکت بود. این پژوهش به لحاظ شیوة اجرا از نوع پژوهش‌های نیمه‌تجربی و مبتنی بر طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون بود. سی دانشجوی مرد (میانگین سنی3/83± 22/62سال) که به‌صورت تصادفی در سه گروه آزمایشی (1-تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای با نویز تصادفی همراه با تمرین حرکتی، 2- تحریک ساختگی الکتریکی فراجمجمه‌ای با نویز تصادفی همراه با تمرین حرکتی، 3- تمرین حرکتی) تقسیم شدند. شرکت‌کنندگان تکلیف حرکتی کشیدن دایره را در سه مرحله‏ی پیش‌آزمون (10 کوشش)، مداخله (یک روز بعد از پیش‌آزمون؛ 6 جلسه شامل 5 بلوک 10 کوششی)، پس‌آزمون (یک روز پس از مداخله، 10 کوشش) انجام دادند. در هر کوشش، هنگامی که 20 دور دایره ترسیم می‌شد، یک کوشش به‌طور خودکار پایان می‌یافت. نتایج آماری نرم‌افزار spss نشان دادند trns تاثیر معناداری بر کاهش خطای زمانی حرکت داشت (p<=0/05 ). trns تا جلسات چهارم و پنجم تاثیر معناداری بر زمان حرکت نداشت، اما پس از شش جلسه بر زمان حرکت تاثیر داشت. طبق نتایج، برای کاهش خطای زمانی نیاز به تعداد جلسات بیشتری است.