اثر شش هفته تمرین مقاومتی بر برخی شاخص های ساختاری استخوان زنان یائسه

مقدمه: استئوپروز شایع ترین بیماری متابولیک استخوان است که قابل پیشگیری و درمان می باشد. یکی از مهم ترین مداخله های غیر دارویی موثر، داشتن فعالیت بدنی مناسب و مستمر است. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر شش هفته تمرین مقاومتی بر برخی از شاخص های ساختاری استخوان زنان یائسه انجام شد.مواد و روش ها: پژوهش نیمه تجربی حاضر با طرح پیش آزمون – پس آزمون در ارتباط با 22 نفر از زنان یائسه غیر فعال که به صورت داوطلبانه در پژوهش حاضر شرکت نمودند، انجام شد. 11 نفر در گروه کنترل و 11 نفر در گروه تمرین مقاومتی قرار گرفتند. فاکتورهای آلکالین فسفاتاز استخوانی، کلسیم و فسفر، 24 ساعت قبل و نیز پس از پایان شش هفته اندازه‌گیری شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه و از آزمون تعقیبی بونفرونی برای مقایسه برون گروهی استفاده گردید. یافته ها: میانگین سنی نمونه ها 4/58±52/86 و شاخص توده بدنی آنها 3/86 ±29/72 بود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که پس از شش هفته تمرین بین دو گروه تمرین مقاومتی و کنترل در شاخص آلکالین فسفاتاز استخوان، کلسیم و فسفر سرم زنان یائسه تفاوت معناداری وجود دارد (0/05≥p). هر سه شاخص افزایش معناداری پیدا کرده بودند.نتیجه گیری: بر مبنای نتایج آزمون می توان گفت شش هفته تمرین مقاومتی منجر به بهبود برخی از شاخص های ساختاری استخوانی زنان یائسه شده است. بنابراین می توان اظهار داشت در صورتی که تمرینات بدنی به صورت منظم و طولانی مدت اجرا شود می تواند یک عامل پیشگیری از بیماری های مرتبط با استخوان در زنان یائسه باشد.