جامعه شناسی تمایل شهرنشینان به داشتن خانه های دوم در روستاهای زادگاهی-اجدادی(مورد مطالعه روستاهای دهستان دلفارد استان کرمان)

امروزه شهرهای بزرگ به دلیل فشارها و تورمهای مختلف جمعیتی، اقتصادی، آلودگی و ... بیش از آنکه  مهاجر پذیر باشند، مهاجر فرست هستند. اگر چه مالکیت خانه های دوم روستایی در قالب مهاجرت معکوس با قید فصلی و موقت بحساب می آیند، اما در قالب پدیده تمرکز زدایی اجتماعی و مهاجر فرستی شهرها بحساب می آید. خانه های دوم به عنوان یک پدیده اجتماعی یکی دو دهه اخیر به نوعی ادامه حیات شهری در مناطق روستایی بشمار می آیند، ضمناً گسترش و رواج این پدیده می تواند راه حل موثری برای تجدید حیات نواحی روستایی باشد. این تحرک جغرافیایی-جمعیتی و تعامل شهر و روستا، منتج به شکل گیری موج مهاجرت دیگری در خارج از قلمرو شهرها و ایجاد خانه های دوم در روستاهای خوش آب و هوای نزدیک شهرهای بزرگ از جمله کرمان (منطقه دلفارد) شده است. در این مطالعه از نظریه های روابط شهر و روستا و سبک زندگی بهره برده ایم. به لحاظ روشی، از قالب روشی آمیخته  بهره برده و روش کیفی اساس کار و روش کمی در کنار آن استفاده شده است. جامعه آماری، روستاهای بخش مرکزی شهرستان جیرفت(دهستان دلفارد) شامل 137 روستا که 21 روستا بعنوان نمونه ارزیابی شدند.نتایج مطالعه حاکی از آن است که موج مهاجرت معکوس فصلی بیشتر در روستاهای مرکزی دهستان گسترش یافته. مالکان جوان و میانسال اغلب ساکن جیرفت و کرمان بوده و از هر موقعیتی جهت بهره برداری از خانه ها استفاده میکنند در حالیکه مالکین و مهاجرین کرمان و بندرعباس اغلب بیش از 60 سال سن داشته و اغلب مناسبتها مراجعه می کنند. تمامی مالکان با ساکنین نسبت فامیلی داشتند، صاحبان خانه های دوم روستایی را می توان بر اساس سبک های زندگی، نوع و اولویت انگیزه ها، شرایط و عوامل زمینه ای به سه دسته فراغت‌جویان، هویت‌جویان و منزلت‌جویان با ویژگی های خاص خود تقسیم نمود که به اختصار آن را فَهم نامیدیم.

sociology of the tendency of urban dwellers to have second homes in their ancestral villages (case study of villages in delfard region of kerman province)

today, big cities are first-time immigrants rather than immigrants due to various pressures and inflation due to population, economy, pollution, etc. although the ownership of second rural houses is considered in the form of reverse migration with seasonal restrictions, but it is considered in the form of social decentralization and urban migration. second homes as a social phenomenon in the last one or two decades are considered as a kind of continuation of urban life in rural areas, while the spread and prevalence of this phenomenon can be an effective solution for the revitalization of rural areas. this geographical-demographic mobility and urban-rural interaction has resulted in the formation of another wave of migration outside the cities and the creation of second homes in temperate villages near major cities, including arak. in this study, we have used theories of urban-rural relations and lifestyle. in terms of method, a mixed method template has been used and the qualitative method is the basis of the work and the quantitative method has been used next to it. the statistical population is the central part of delfard region of kerman province, including 137 villages that 21 villages were evaluated as a sample. the wave of seasonal reverse migration is more widespread in central dalfard villages. young and middle-aged owners often live in jiroft and kerman and use every opportunity to use their homes, while kerman  and bandar abbas residents are often over 60 years old and often come for occasions. all the owners had a family relationship with the residents. the owners of the second rural houses can be divided into three categories of graduates, identity seekers and status seekers with special characteristics based on their lifestyles, type and priority of motives, conditions and underlying factors. he divided himself, which we briefly called understanding.