ارزیابی ابعاد و مولفه های زیست پذیری در نواحی شهری با رویکرد توسعه پایدار ( نمونه موردی نواحی شهر خرم آباد)

زیست پذیری شهری به عنوان یکی از مهمترین عناصر کیفیت و جاذبه شهری، در شهرهای مختلف مورد توجه روزافزون قرار گرفته است. این مفهوم برآسایش اجتماعی، سلامتی و رفاه فردی و اجتماعی در شهر که از اصول توسعه پایدار نیز هستند، دلالت دارد. در همین راستا پژوهش حاضر نیز با هدف ارزیابی ابعاد و مولفه های زیست پذیری در نواحی شهر خرم آباد انجام گرفته است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و با استفاده از ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. جامعه آماری آن تمام شهروندان شهر خرم آباد که در سرشماری سال 1395برابر380829 نفر بوده است. برای تخمین حجم نمونه از فرمول شارل کوکران استفاده شده است و مطابق این فرمول تعداد نمونه 384 نفر برآورد شده است.روش انتخاب نمونه تقسیم شهر به 11 ناحیه و پخش 34 پرسشنامه در هر ناحیه به صورت تصادفی ساده بوده است. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار های spss,arc gis, excel  و بهره گیری از مدل های آنالیز واریانس یک طرفه(anova) و تاپسیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که بین نواحی شهر خرم آباد از نظر ابعاد زیست پذیری تفاوت معنی دار وجود دارد و در سطح نواحی شهر ابعاد زیست پذیری با شدت و ضعف همراه است. همچنین مدل تاپسیس نشان داد که از نظر میزان زیست پذیری کلی ناحیه شقایق با مقدار si 0.823 بالاترین میزان زیست پذیری و ناحیه دره گرم با مقدار si 0.176پایین ترین میزان زیست پذیری را در بین نواحی شهر خرم آباد به خود اختصاص داده اند و سایر نواحی نیز در این بین قرار گرفته اند. به طور کلی نتایج نشان داد که محدوده مرکزی شهر به دلیل دسترسی به خدمات شهری از میزان زیست پذیری بالاتری برخوردار بوده اند .

evaluation of dimensions and components of livability in urban areas with sustainable development approach (case study of khorramabad urban areas)

urban livability as one of the most important elements of quality and urban attraction, has received increasing attention in various cities. this concept refers to social comfort, health and individual and social well-being in the city, which are also principles of sustainable development. in this regard, the present study has been conducted with the aim of evaluating the dimensions and components of livability in the areas of khorramabad. the research method is descriptive-analytical using a questionnaire. the statistical population is all citizens of khorramabad, which in the 2016 census was equal to 380829 people. charles cochranchr(’39’)s formula was used to estimate the sample size, and according to this formula, the number of samples was estimated at 384 people. the obtained data were analyzed using spss, arc gis, excel software and one-way analysis of variance (anova) and topsis models. the results showed that there is a significant difference between the areas of khorramabad in terms of dimensions of livability and in the areas of the city the dimensions of livability are associated with intensity and weakness. the topsis model also showed that in terms of total viability, shaghayegh area with si 0.823 has the highest bioavailability and hot valley area with 0.176 si has the lowest bioavailability among khorramabad city and other areas. are also in between.