مدلسازی ساختاری زیست پذیری شهری با تاکید بر مولفه های اجتماعی (مطالعه موردی شهر اردبیل)

زیست پذیری شهری که در نهایت به توسعه پایدار شهری منجر می شود در سال های اخیر بخش وسیعی از ادبیات شهری را به خود اختصاص داده است. این مقوله در پاسخ به بحران های شهری راهکارهایی ارائه می دهد که شهرها را به سمت و سوی پایداری سوق می دهد. بر این اساس پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش تحقیقات توصیفی – تحلیلی می‌باشد. روش گردآوری داده‌ها و اطلاعات در این پژوهش به دو روش اسنادی و پیمایشی می‌باشد. در مرحله اول داده‌های بدست آمده از طریق نرم‌افزار spss ارزیابی و سپس با استفاده از آزمون تی تست، وضعیت هر کدام از مولفه ها در شهر اردبیل سنجش گردید و با استفاده از مدل معادلات ساختاری amos مورد ارزیابی قرار گرفت، نتایج به دست آمده نشان می دهد که رابطه معناداری بین مولفه های تحت بررسی (ابعاد اجتماعی زیست پذیری شهری) در شهر اردبیل وجود دارد و آزمون های مدل یابی و برازندگی معادلات ساختاری در محیط amos نشان داد که تمامی آزمونهای محاسباتی پژوهش با استاندارد آزمون های برازندگی معادلات ساختاری(rmr با 096%، gfi با 97 %، agfi با 648% و nfi با 737%) همانندی را نشان می دهد و این امر معناداری مولفه ها و برازش مدل را تایید می نماید.

structural modeling of urban livability with emphasis on social components (case study: ardabil city)

urban viability which ultimately leads to sustainable urban development, in recent years it has devoted a great deal of urban studies. this category offers solutions to urban crisis that lead cities to sustainability. based on this study in terms of purpose is applied and in terms of nature and method, its descriptive analytical research. the method of collecting data and information in this research is in both documentary and survey method. in firs step the obtained data assessment by spss software and then by using of t -test examination status of each of the components for the ardabil city was evaluated and assessment by using of amos structural equation model.  the obtained results show a significant relationship between under review components (social dimensions of urban viability) in the city of ardabil and modeling tests and structural equation fitness in amos environment showed that all research computational tests shows similarity with structural equation fitness tests standard (rmr with 0.96, gfi with 0.97, agfi with 0.648 and nfi with 0.737) and this confirms the significance of the components and the fit of the model.