مکان های سوم شهری و پایداری اجتماعی مناطق شهر اصفهان

مکان های سوم به عنوان محل اجتماع؛ توسط تعامل اجتماعی و شبکه ها شکل می گیرند و می توانند در تعیین الگوهای انسجام و مشارکت در نهادها و فرآیندهای اجتماعی تاثیر بسزایی داشته باشند؛ مقاله حاظر به لحاظ هدف توسعه ای کاربردی و از لحاظ روش شناسی توصیفی-تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی می باشد. حجم نمونه اینپژوهش 25 نفر از متخصصین و کارشنان مدیریت شهری و اساتید دانشگاه می باشند . با توجه به مبانی نظری شاخص های 8 گانه مکان های سوم شامل(پویایی و سرزندگی، آسایش و امنیت، دسترسی، دعوت کنندگی،  انعطاف پذیری، عملکرد، معنا و محتوا ،فرم)، و شاخص های 6 گانه پایداری اجتماعی(تعامل اجتماعی، امنیت اجتماعی، عدالت اجتماعی، مشارکت اجتماعی،حس تعلق اجتماعی و هویت اجتماعی) استخراج شد. هدف این پژوهش، بررسی نقش مکان های سوم در پایداری اجتماعی مناطق شهری اصفهان؛ و کشف روند الگو جهت طبقه بندی مولفه های پایداری اجتماعی و نقش مکان های سوم بر آن ها با استفاده از روش دیمتل به منظور تجزیه و تحلیل و رتبه ندی عوامل علی و معلولی با رویکرد آینده پژوهی می باشد، نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل  علی و معلولی دیمتل نشان می دهد که پویایی و سرزندگی و انعطاف پذیری، اصلی ترین و تاثیرگذارترین عوامل در افزایش پایداری اجتماعی شهر اصفهان هستند. نتایج پژوهش نشان می دهد که، با توجه به درهم آمیزی مولفه ها و شاخص های مفهوم مکان سوم با ابعاد مختلف شهر، نقش آن بر جوانب مختلف پایداری از جمله پایداری اجتماعی انکارناپذیر می باشد و  در خصوص مناطق شهری اصفهان به خوبی قابل استناد می باشد. 

the urban third places and social sustainability of isfahan city areas

the cognition of the future intelligently accompanied with rapid developments of the society are the two main foundations of planning processes. the current applied research is descriptive-analytic based on library research as well as a field study in terms of methodology.347 participants were purposively selected as the sample from all residents in the city of isfahan as the statistical population of the research. to achieve the objectives of the research, the eight indicators of third places (accessibility, inviting, dynamism and vitality, comfort and security, flexibility, performance, form, meaning and content) and the six indicators of social sustainability (social security, social interaction, social justice, social participation, sense of social belonging and social identity) were extracted. this research aims to explore the role of third places in social sustainability in the urban districts of the city of isfahan and to study its significant dimensions and components. dematel method was used to analyze and rank cause and effect factors in discovering the trend of the pattern for the classification of sustainability components and the role of third places. the results of the cause and effect analysis through dematel show that dynamism and vitality, and flexibility are the main and the most influential factors in increasing the social sustainability in isfahan. the results also highlight the impact of combined components and indicators of the third place with different dimensions of the city on various aspects of sustainability including social sustainability, especially in the urban districts in isfahan.