بررسی دیدگاه علامه طباطبایی در مورد حرکت در وجود لنفسه جوهر و لغیره عرض

علامه طباطبایی حرکت جوهری و عرضی را حرکت در وجود لنفسه جوهر و وجود لغیره عرض دانسته است، ایشان معتقد است که حرکت در وجود فی‌نفسه جوهر و عرض رخ نمی‌دهد. این نوشتار، دلیل علامه طباطبایی بر این دیدگاه را مورد بررسی و نقد قرار داده و به این نتیجه رسیده است که وقوع حرکت در وجود فی‌نفسه جوهر و عرض، هیچ امتناعی ندارد. ضمن این نتیجه اصلی، نتایج دیگری نیز به‌دست آمده است که عبارت‌اند از: 1. عرض در عین حال که وجودش صرفاً ربطی و فی‌غیره است، دارای نحوه‌ای استقلال و وجود فی‌نفسه است؛ زیرا استقلال عرض، تجلی و مرتبه‌ای از استقلال جوهر است؛ 2. از وجود ربطی و فی غیره عرض، به این دلیل که دارای نحوه‌ای استقلال است، می‌توان ماهیت انتزاع کرد.

examining the view of allameh tabatabai about movement in the existence of the essence of substance and the dimension of width

allameh tabatabaei considered the movement of substance and transversal to be the movement in the soul of substance and the existence of otherness of width, he believes that movement does not occur in the existence of substance and width. this article examines and criticizes allameh tabatabai’s argument for this point of view and has come to the conclusion that the occurrence of motion in the self-existence of substance and width has no objection. in addition to this main result, other results have also been obtained, which are: 1. at the same time that its existence is only relational and so on, it has a way of independence and self-existence; because the independence of width is a manifestation and order of the independence of substance; 2. the nature can be abstracted from the relational existence and other aspects of the width, because it has a kind of independence.