ارزیابی نظام آموزش مجازی در دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در دوران همه گیری کروناویروس 2019

مقدمه: بیماری همه گیر covid 19 سیستمهای آموزشی در سراسر جهان از جمله آموزش عالی ایران را تحت تاثیر قرار داده است. آموزش مجازی برای جلوگیری از اختلال در آموزش در دانشگاه های علوم پزشکی ایران به عنوان جایگزینی برای رویکردهای متعارف آموزش رواج یافته است.  ما در مطالعه حاضر نظام آموزش مجازی را در دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی از دیدگاه اعضای هیات علمی و دانشجویان مورد ارزیابی قرار دادیم.روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 115 عضو هیئت علمی و 354 دانشجو از دانشکده های مختلف با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه ای که شامل 8 مولفه برای ارزیابی سیستم آموزش مجازی بود، انجام شد. مولفه ها شامل فعالیت های یاددهی-یادگیری ، انعطاف پذیری ، محتوای آموزشی و سازمانی ، تعامل و بازخورد ، پشتیبانی کاربران ، حجم کار و سامانه آموزش مجازی بودند. از آمار توصیفی و استنباطی برای تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار گراف پد پریزم استفاده شد.نتایج: یافته ها نشان داد از دیدگاه دانشجویان و اعضای هیات علمی همه مولفه های آموزش مجازی در وضعیت نیمه مطلوب (میانگین نمره بالاتر از متوسط) می باشند، تنها مولفه تعامل و بازخورد در وضعیت نامطلوب (میانگین نمره پایین تر از متوسط) قرار داشت. علاوه بر این، ما دریافتیم که تفاوت معناداری بین دیدگاه اعضای علمی و دانشجویان در مولفه های مختلف مرتبط با آموزش مجازی بجز مولفه سامانه آموزش مجازی وجود دارد.نتیجه گیری: به منظور ارتقای کیفیت آموزش مجازی پیشنهاد می شود تعامل و بازخورد بین اعضای هیات علمی و دانشجویان از طریق برقراری ارتباط همزمان، فراهم نمودن امکان فعالیت یادگیری گروهی، ارتقای یادگیری فعال و ارائه بازخوردهای فوری در طول دوره فراهم گردد.

evaluation of virtual educations system from the viewpoints of faculty members and students in nkums during the pandemic coronavirus 2019

introduction: covid‑19 pandemic has influenced educational systems across the world including iranian higher education. to prevent educational disruption in iranian medical universities, virtual education has been spread, as an alternative to conventional approaches to education. in the present study, the efficacy of the virtual education system in north khorasan university of medical sciences from the viewpoints of faculty members and students has been evaluated. materials methods: in this descriptive-analytical study, 115 faculty members and 354 students from different faculties were selected using a stratified random sampling method. data were collected using a questionnaire with 8 components for evaluating virtual education systems including teaching-learning activities, flexibility, educational content and organization, interaction and feedback, users’ support, workload, and virtual system. descriptive and analytic statistics were applied to analyze the data using the graphpad prism software. results: the findings showed that all components of virtual education be semi-desirable (scores were above mean score) from viewpoints of students and faculty members, except the component of interaction and feedback which were desirable (score was lower than the mean score). in addition, a significant difference was found between viewpoints of faculty members and students in all components of virtual education except the virtual education system. conclusion: to increase the quality of virtual education, it is suggested to promote interaction and feedback between faculty members and students through making synchronous communication, enabling group learning activities, promoting active learning, and providing immediate feedback throughout the courses.