تلفیق چارچوب‌های کمی و کیفی در ارزیابی تغییرات کاربری اراضی، گامی به‌سوی توسعه پایدار (منطقه مورد مطالعه: نوار ساحلی مازندران)

روند توسعه در نوار ساحلی استان مازندران طی دهه‌های گذشته موجب تخریب اراضی با ارزش طبیعی و آلودگی فزاینده دریای مازندران شده است. بنا بر اصول شهرسازی و بر مبنای رویکرد توسعه پایدار برای دستیابی به جامعه‌ای زیست پذیر نیاز است تا اقداماتی جهت جلوگیری از تخریب فزاینده اراضی طبیعی انجام شود. بدین ترتیب پژوهش حاضر در چارچوب رویکرد توسعه پایدار در تلاش است تا از روند تخریب اراضی با ارزش طبیعی در پی توسعه منطقه نوار ساحلی استان مازندران بکاهد. بر مبنای اهمیت و ارزش محیطی این اراضی و جهت جلوگیری و کاهش تخریبات اراضی طبیعی نیاز است تا با استفاده از مدل‌سازی و پیش‌بینی تحولات توسعه آتی این محدوده به برنامه‌ریزی با رویکرد حفاظت اکولوژیک پرداخت. بدین ترتیب هدف از پژوهش حاضر، پیش‌بینی تغییرات کاربری اراضی در سال 1420 است و دستیابی به این امر که تحولات توسعه در چشم‌انداز طبیعی چه تاثیری می‌گذارد. پس از پیش‌بینی تغییرات کاربری اراضی، نیاز است تا با استفاده از ابزاری همچون سناریوسازی به انتخاب وضعیت مطلوبی پرداخت که کمترین خطر و تهدید را بر محیط طبیعی وارد سازد. لذا با استفاده از مدل چشم‌انداز منتخب جغرافیایی به تجزیه‌وتحلیل توسعه شهری و تغییرات کاربری اراضی پرداخته می‌شود. پس از مدل‌سازی به این نتیجه رسیده شد که سناریوی منتخب به‌واسطه ارتباط مراکز شهری و روستایی می‌تواند زمینه‌ساز شکل‌گیری شبکه‌ای از مراکز باشد که به‌واسطه ارتباط و تعاملات قوی به انسجام اقتصادی محدوده کمک کنند. در این سناریو ساخت‌وساز تحت نظر مدیریت شهری و محلی است تا بتوان روند سوداگری اراضی را کاهش داد.

integrating quantitative and qualitative frames in assessing land use change, a step towards sustainable development (case study: mazandaran coastline)

the development trend in mazandaran coastline province over the past decades has caused the degradation of natural environment and increasing pollution of the mazandaran sea. according to the principles of urban planning, and by the approach of sustainable development for achieving a viable community,it is needed to prevent the increasing degradation of natural lands. thus, the present study, within the framework of sustainable development approach, is trying to reduce the process of demolition of lands with natural values in case of mazandaran coastline province. based on the importance and environmental values of these lands and in order to prevent and reduce land demolition, it is necessary to plan with emphasis on ecological protection approach by modeling and forecasting of future developments. thus, the purpose of this study is to predict land use changes in the year of 1420and to determine how developments in the natural landscape are affected. after predicting land use changes, it is necessary to use a tool such as scenario to select a desirable situation that puts the least risk and threat on the natural environment. therefore, using the selected geographic perspective model, urban development and land use changes were analyzed. finally, it was concluded that the selected scenario, due to the relationship between urban and rural centers, could lead to the formation of a network of centers that could contribute to economic cohesion through strong links and interactions. in this scenario, construction is under the control of the urban and local management so that it can reduce the trend of speculation.