افزایش پایداری فضاهای اقامتی سالمندان بر اساس ارتقاء کیفی قرارگاه‎ های رفتاری (نمونه موردی: خانه سالمندان شهرستان گلپایگان)

در دوره‎ ی کنونی به‌واسطه علم پزشکی و فن‎آوری از یک‎سو و کنترل جمعیت از سوی دیگر، تراکم جمعیت در سنین سالمندی رو به افزایش است. آنچه امروزه بدان توجه می‎شود تنها طولانی کردن زندگی سالمندان نیست بلکه چگونه گذراندن این دوره از زندگی و افزایش کیفیت زندگی در این برهه است. دوران سالمندی مانند دیگر دوره‎ های زندگی انسان نیازها و ویژگی‎ های خاص خود را دارد و ازاین‌رو سالمند برای پاسخ‎گویی به این نیاز‎ها رفتارهایی متناسب را انجام می‎ دهد. ازآنجایی‌که کالبد رفتار و رفتار کالبد را می‎سازد و سازگاری انسان و محیط، تحت تاثیر ارزش‎ها، معانی ذهنی انسان و قابلیت‎های محیط پدید می آید. هر رفتار نیازمند قرارگاه رفتاری و ظرف کالبدی متناسب است تا رفتار باکیفیت بیشتری ظهور یابد بر‎این اساس، زندگی کردن و حضور داشتن در مکانی سازگار با رفتار سالمندان آن‎ها را در برآورده شدن هرچه بهتر نیاز‎ها و افزایش کیفیت زندگی و رسیدن به آرامش و آسایش یاریبه آرامش و آسایش یاری  می دهد. بهبود قرارگاه‎ های رفتاری منجر به افزایش پایداری محیط می‎گردد زیرا اصل طراحی برای انسان آخرین و شاید مهم‌ترین اصل از معماری پایدار است. این اصل ریشه در نیازهایی دارد که برای حفظ و نگهداری عناصر زنجیره‌ای اکوسیستم لازم است که آن‌ها نیز به‌نوبه خود بقای انسان را تضمین می‌کنند. این پژوهش از طریق بررسی ساختار محیط ساخته‌شده و ساختار رفتار متناسب با نیازها و انگیزه‎ های سالمندان به مطالعه وجوه قابلیت- رفتار در سازگاری انسان و محیط پرداخته است و درنهایت نتایج به‌دست‌آمده از این بررسی منجر به ارتقاء کیفی قرارگاه‎های رفتاری است که در افزایش پایداری محیطی موثر است. برای دست‎یابی به این منظور از منابع کتابخانه‎ای و مطالعات میدانی ازجمله مشاهده و مصاحبه بهره جسته می‎شود و در پایان براساس یافته ‎های پژوهش، راه‎کارهایی برای طراحی فضاهای مناسب سالمندان منطبق بر نیازهای آن‎ها در این دوره از زندگی ارائه می‎گردد.

enhancement of sustainability in elderly residential spaces based on increasing quality of behavior settings (case study: golpayegan nursing home)

today, due to the medical science and technology progress and also population control, elderly population density is on the rise. what is now considered to be is not only prolong the life of elderly people, but also how to spend and increase the quality of life in this period. old age period like any other period of human life has needs and characteristics of its own, and thus the elderly does the appropriate behavior to respond to these needs. since the physical environment and behavior shape each other and environment compatibility is caused by values, meanings of the human mind and capabilities of environment, each behavior requires an appropriate physical and behavior setting to more qualitative behavior emerge. this leaving and elders in a suitable place, helps them meeting their needs and improving the quality of life and achievement to calm and comfort. behavioral setting improvement leads to increased environmental sustainability, because human design principle is the last and perhaps most important principle of sustainable architecture. this principle is rooted in the requirements that are necessary for the preservation of the ecosystem chain which in turn ensures their survival. this study is set to find behavioral capability aspects of human and environmental compatibility through study on structure of the built environment and the behaviors adequate with needs and motivation of the elderly. the results of this review will lead to qualitative improvement of behavioral settings that are effective in improving environmental sustainability. to achieve this purpose, it will be benefited the library and field studies, including observations and interviews. finally, based on the research findings, some solutions for designing elderly suitable spaces according to their needs in this period of life will be offered.