ارائه الگوی برند سازی مقصد مبتنی بر نوستالژی صنعت گردشگری

هدف اصلی از انجام این پژوهش، ارائه الگوی برند سازی مقصد مبتنی بر نوستالژی صنعت گردشگری است، بنابراین پژوهش حاضر از نظر هدف در حیطه تحقیقات کاربردی-توسعه‌ای می‌باشد. همچنین پژوهش حاضر بر اساس ماهیت و روش، یک پژوهش توصیفی-پیمایشی با رویکرد آمیخته (کیفی-کمی) است که از لحاظ زمانی به شکل مقطعی انجام می‌شود. نمونه آماری در بخش کیفی شامل 30 نفر از خبرگان دانشگاهی و بازار در رابطه با صنعت گردشگری می‌باشد که به صورت هدفمند غیرتصادفی و در نهایت با تعداد 30 نفر مصاحبه نیمه ساختاریافته اشباع نظری رسیده است. جامعه آماری در بخش کمی شامل کلیه گردشگران استان تهران در سال 1401 می‌باشد که از این میان، نمونه‌ای متشکل از 384 نفر انتخاب شده است. ابزار گردآوری داده‌ها در بخش کیفی شامل مصاحبه نیمه ساختار یافته و در بخش کمی شامل پرسشنامه حاصل از فاز کیفی است. تحلیل داده‌ها در روش کیفی با رویکرد داده‌بنیاد و نرم افزار maxqda 20 انجام شد. اعتبار سنجی مدل با تکنیک حداقل مربعات جزئی و نرم افزار اسمارت پی.آل. اس انجام گرفت. بر اساس تحلیل کیفی، مدل پارادایمی تحقیق در شش بعد عوامل علی (گاهی از برند مقصد، تصویر برند مقصد، مدیریت ارتباط با گردشگران، مشارکت گردشگران)، شرایط زمینه‌ای (زیرساخت‌های گردشگری)، عوامل مداخله‌گر (فرهنگ گردشگری میزبان)، راهبردها (برندسازی مبتنی بر نوستالژی)، پدیده محوری (توسعه برند گردشگری) و پیامدها (تصمیم سفر گردشگر) طراحی شد. بر اساس نتایج بدست آمده از اعتبارسنجی مدل در بخش کمی مشخص شد که مدل پیشنهادی این تحقیق از اعتبار مناسبی برخوردار است.

development of the destination branding model based on tourism industry nostalgia

the main purpose of this research is to provide a destination branding model based on the nostalgia of the tourism industry, so the current research is in the field of applied-developmental research. also, based on the nature and method, the current research is a descriptive-survey research with a mixed (qualitative-quantitative) approach, which is conducted cross-sectionally in terms of time. the statistical sample in the qualitative section includes 30 academic and market experts related to the tourism industry, which was purposefully non-random and finally reached theoretical saturation with the number of 30 semi-structured interviews. in the quantitative part, the statistical population includes all tourists of tehran province in 1401, from which a sample of 384 people was selected. the data collection tool in the qualitative part includes a semi-structured interview and in the quantitative part it includes a questionnaire from the qualitative phase. data analysis was done in qualitative method with database approach and maxqda 20 software. validation of the model was done with partial least squares technique and smartpls software. based on qualitative analysis, the paradigm model of research in six dimensions of causal factors (sometimes from the destination brand, destination brand image, tourist relationship management, tourist participation), background conditions (tourism infrastructure), intervening factors (host tourism culture), strategies (branding) based on nostalgia), central phenomenon (tourism brand development) and consequences (tourist travel decision) were designed. based on the results obtained from the validation of the model in the quantitative section, it was determined that the proposed model of this research has adequate validity.