بررسی و مقایسه مواد برای استفاده در حفاظ سازی تشعشعی قطعات تجاری در ماموریت ماهواره leo با استفاده از نرم افزار spenvis

آسیب‏های پرتویی اثرات مخربی بر قطعات الکترونیکی ماهواره‏ها دارند، به دلایل اقتصادی و وجود محدودیت‏های مختلف استفاده از قطعات تجاری در ماموریت‏های کوتاه مدت و ارتفاع کم رایج شده است. کارآمدترین روش محافظت در برابر تشعشعات، استفاده از حفاظ است. هدف از انجام این کار، بررسی بهینه حفاظ در ماموریت 3 ساله در مدار leo با در نظرگیری مقاومت تشعشعی قطعات تجاری با استفاده از نرم‏افزار spenvis و کدهای shieldose و mulassis است. نتایج محاسبات حاصل از نرم افزارهای pstar و estar نشان می‏دهد در صورت استفاده از فلزات سنگین‏تر، محدوده انرژی ذرات برای توقف افزایش می‏یابد. نتایج حاصل از محاسبات نرم‏افزارهای shieldose، mulassis ،pstar و estar نشان می‏دهد، که ضخامت چکالشی مواد مختلف جهت حفاظت تشعشعی قطعات تجاری، تفاوت زیادی با هم ندارد. همچنین نتایج حاصل از نرم‏افزارهای shieldose، mulassis ،pstar و estar نشان می‏دهد مقدار کمینه لازم بر حسب ضخامت چگالشی جهت دست بابی به میزان تحمل تشعشعی قطعات تجاری، در هنگام استفاده از مواد مختلف تفاوت چندانی با هم ندارد. همچنین نیاز به حفاظ‏سازی پیچیده‏ای نبوده و می توان از حفاظ‏های معمول نیز استفاده کرد. حداکثر مقدار ضخامت لازم برای تحمل تشعشعی قطعات تجاری به اندازه mm 0.5 از ترکیب آلومینیوم و تانتالیوم است. برای دست‏یابی به بهترین نتیجه با در نظرگیری بودجه جرمی، بهتر است از ماده پلی‏اتیلن استفاده شود. از نتایج محاسبات برای تغییر جایگشت‏های دو حفاظ آلومینیوم و پلی-اتیلن می‏توان نتیجه گرفت که بهتر است لایه اول پلی‏اتیلن و بعدی آلومینیوم باشد

investigation and comparison of materials using in radiation protection of commercial parts in leo satellite mission using spenvis software

how to cite this article radiation damages have destructive effects on the electronic components of satellites. due to financial reasons and the presence of different restrictions, the utilization of commercial components ended up common in short-term and low-altitude missions. the most effective method of protection against radiation is the use of shields. the results of calculations obtained from pstar and estar software show that in case heavier metals are utilized, the energy range of particles to stop increases. the result of shieldose, mulassis, pstar, and estar software calculations is that the amount of thickness of different materials for the radiation tolerance of commercial parts does not differ much in terms of condensation thickness. also, there is no need for complex protection and it can be used for usual protections. the maximum thickness required for the radiation tolerance of commercial parts is 0.5 mm from the combination of aluminum and tantalum. in order to achieve the best result considering the mass budget, it is better to use polyethylene material. from the results of the calculations to change the permutations of the aluminum and polyethylene shields, it can be concluded that it is better to have the first layer of polyethylene and the next layer of aluminum.