نقش گردشگری بین‌المللی در کیفیت محیط‌زیست (مطالعه موردی: کشورهای d8)

مقدمه: مشکل تخریب محیط زیست، یکی از مساله‌‌‌‌‌های مهم جهانی است که ناشی از اقدامات و فعالیت‌های انسان است. این موضوع از نظر اقتصادی نیز اهمیت زیادی دارد. تخریب محیط زیست معلول یک عامل یا یک متغیر نیست و علل و عوامل متعددی در پیدایش آن دخالت دارند. در این مطالعه به برخی از این عوامل شامل گردشگری، رشد اقتصادی و شهرنشینی پرداخته شده است.مواد و روش‌ها: هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه بین گردشگری، رشد اقتصادی، شهرنشینی و تخریب محیط زیست در کشورهای اسلامی درحال توسعه (شامل ایران، ترکیه، پاکستان، بنگلادش، اندونزی، مالزی، مصر و نیجریه) طی دوره 2020-2005 با استفاده از روش‌های حداقل مربعات کاملا ًاصلاح شده (fmols)، حداقل مربعات پویا (dols) و میانگین گروهی تلفیقی (pmg) است.  مدل کلی این پژوهش، به صورت زیر است:                                                                                                            co2it = f (trit, gdpit, popit, urit) که در آن co2 میزان انتشار گاز دی‌اکسیدکربن، tr درآمد حاصل از گردشگران خارجی ورودی (درصدی از gdp)، gdp نرخ رشد اقتصادی، pop نرخ رشد جمعیت و ur شهرنشینی است. لازم به ذکر است که آمار و اطلاعات مورد نیاز در این پژوهش از منبع داده‌های بانک جهانی تهیه و گردآوری شده است.نتایج: نتایج این پژوهش بر اساس یافته‌های حاصل از برآورد مدل به روش میانگین گروهی تلفیقی (pmg) نشان می دهد که ضریب متغیر گردشگری بین المللی در سطح یک درصد معنادار بوده و رابطه مستقیمی با متغیر انتشار دی‌اکسیدکربن در هشت کشور اسلامی در حال توسعه دارد. بر اساس نتایج این پژوهش، رشد اقتصادی در سطح یک درصد رابطه مثبت و معناداری با متغیر انتشار دی‌اکسیدکربن در هشت کشور اسلامی در حال توسعه دارد. هم‌چنین مطابق با نتایج پژوهش حاضر، شهرنشینی در سطح یک درصد رابطه مثبت و معناداری با متغیر انتشار دی‌اکسیدکربن در هشت کشور اسلامی در حال توسعه دارد. علاوه بر این، نتایج این پژوهش نشان دهنده اثر مثبت و معنادار جمعیت بر انتشار دی‌اکسیدکربن در هشت کشور اسلامی در حال توسعه در سطح یک درصد است؛ به این معنا که افزایش جمعیت باعث کاهش کیفیت محیط زیست در هشت کشور اسلامی در حال توسعه شامل ایران می‌شود. هم‌چنین برای بررسی اعتبار نتایج مدل pmg مدل به دو روش dols و fmols نیز برآورد گردید که نتایج آن‌ها موید اعتبار نتایج مدل برآورد شده به روش pmg  است.بحث: به‌طور خلاصه بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، ضریب متغیر گردشگری بین المللی، رشد اقتصادی، جمعیت و شهرنشینی در سطح یک درصد معنادار بوده و رابطه مستقیمی با متغیر انتشار دی‌اکسیدکربن دارند. به این معنا که افزایش هر یک از این متغیرها باعث کاهش کیفیت محیط زیست در هشت کشور اسلامی در حال توسعه شامل ایران می‌شود. بنابراین، پیشنهاد می‌گردد، اولاً، سیاست‌گذاران مقصدهای گردشگری بین المللی باید استراتژی‌هایی را اتخاذ کنند که به این مقصدها کمک ‌کنند تا استفاده از سوخت‌های فسیلی را کاهش دهند و سرمایه‌گذاری‌های گردشگری بیشتری جذب کنند. ثانیاً، برای بهبود کیفیت محیط زیست یا کاهش تخریب محیط زیست، به جای وسایل حمل و نقل با موتور دیزل و مخرب محیط زیست، حمل و نقل گردشگری با خودروهای سازگار با محیط زیست مانند خودروهای برقی و همچنین گردشگری با دوچرخه در مقاصد گردشگری انتخاب و ترویج شود و ثالثاً، رویکردهای قیمت‌گذاری برای کربن اتخاذ شود که همانند مالیات بر کربن نه تنها کاهش سطح انتشار را تسهیل می‌کند، بلکه می‌تواند منبع درآمد اضافی را نیز فراهم کند.

the impact of international tourism on environmental quality (case study: d8 countries)

introduction: the problem of environmental degradation is one of the important global issues that is caused by human actions and activities. this issue is also of great importance from an economic point of view. environmental degradation is not the result of a single factor or variable, and several causes and factors are involved in its emergence. this study addresses some of these factors, including tourism, economic growth, and urbanization.materials and methods: the main objective of the present study is to investigate the relationship between tourism, economic growth, urbanization, and environmental degradation in developing islamic countries (including iran, turkey, pakistan, bangladesh, indonesia, malaysia, egypt, and nigeria) during the period 2005-2020 using the methods of fully modified ordinary least squares (fmols), dynamic ordinary least squares (dols), and pooled mean group (pmg). the general model of this study is as follows:                                                                         co2it = f (trit, gdpit, popit, urit)where co2 is the amount of carbon dioxide emissions, tr is the income from arrival tourists (as a percentage of gdp), gdp is the economic growth rate, pop is the population growth rate, and ur is urbanization. it should be noted that the statistics and information required in this study were collected from the world bank data source.results: the results of this study, based on the findings from the model estimation using the pooled mean group (pmg) method, show that the coefficient of the international tourism variable is significant at the one percent level and has a direct relationship with the carbon dioxide emission variable in eight developing islamic countries. according to the results of this study, economic growth at the one percent level has a positive and significant relationship with the carbon dioxide emission variable in eight developing islamic countries. also, according to the results of the present study, urbanization at the one percent level has a positive and significant relationship with the carbon dioxide emission variable in eight developing islamic countries. in addition, the results of this study indicate a positive and significant effect of population on carbon dioxide emissions in eight developing islamic countries at the level of one percent; meaning that population growth reduces environmental quality in eight developing islamic countries including iran. also, to examine the validity of the pmg model results, the model was estimated using two methods: dols and fmols, and their results confirm the validity of the model results estimated using the pmg method.discussion: in summary, based on the results of this study, the coefficients of the variables of international tourism, economic growth, population, and urbanization are significant at the one percent level and have a direct relationship with the carbon dioxide emission variable. meaning that an increase in each of these variables reduces environmental quality in eight developing islamic countries including iran. therefore, it is suggested that, first, policymakers of international tourism destinations should adopt strategies that help these destinations reduce the use of fossil fuels and attract more tourism investments. secondly, to improve environmental quality or reduce environmental degradation, instead of environmentally destructive diesel-powered transportation, tourist transportation with environmentally friendly vehicles such as electric vehicles and bicycle tourism should be selected and promoted in tourist destinations. thirdly, carbon pricing approaches should be adopted that, like carbon taxes, not only facilitate emission reductions but can also provide an additional source of revenue.