شناسایی رفتارهای تعدیلی و سازشی شهروندان اصفهان در مواجهه با جزایر حرارت شهری

مقدمه: با توسعه مناطق شهری و شهرنشینی، تغییرات قابل‌توجهی در پوشش زمین، زیرساخت‌ها و تراکم جمعیت رخ می‌دهد که باعث تغییرات در آب ‌و هوا و اقلیم محلی می‌شود. این فرایند که به عنوان اثر جزیره گرمایی شهری شناخته می‌شود و به صورت عمده مسوول گرمایش شهری است. ساکنان شهری نقش مهمی در رویارویی با چالش‌های گرمایش شهری و پرداختن به اثر جزیره گرمایی شهری دارند. به ‌عبارت‌ دیگر، اقدامات جمعی تک‌تک ساکنان شهری تاثیر تجمعی بر گرمایش شهری دارد. هدف اصلی این مطالعه، شناسایی و مقایسه رفتارهای تعدیلی و سازشی انسان‌های شهر اصفهان در مواجهه با جزایر گرمایی است.مواد و روش‌ها: برای جمع آوری اطلاعات از شهروندان، از روش اتفاقی- تصادفی استفاده شد و تعداد 100 فرد از جمعیت شهر اصفهان برای این مطالعه انتخاب شدند. از افراد شرکت‌کننده خواسته شد تا اطلاعات ادراک خود از تغییرات اقلیمی، میزان دسترسی به زیرساخت های شهری و همچنین رویکردهای فردی مواجهه با دمای بالای تابستان را بیان کنند. میزان نزدیکی به زیرساخت‌های شهری به خصوص شبکه حمل و نقل شهری و پارک های سبز و همچنین رتبه اتخاذ دو دسته رفتارهای کاهش‌دهنده و سازگارشونده با دما در مقیاس لیکرت جمع‌آوری شد. پس از جمع آوری اطلاعات پرسش‌نامه و اطمینان از روایی و پایایی آن، آمار توصیفی اطلاعات برای تفسیر بهتر نتایج استفاده شد. از مدل رگرسیون خطی به منظور بررسی فاصله زمانی افراد از زیرساخت های شهری و رتبه ی اتخاذ رفتارهای متناسب با آن استفاده شد.نتایج: نتایج نشان داد که بیش ترین تعداد افراد (29 نفر) در فاصله سنی بین 38 تا 48 سال قرار داشتند. متوسط زمان رسیدن به اولین ایستگاه اتوبوس و مترو برای افراد موردنظر برابر با 21.65 دقیقه و به اولین پارک‌ شهری برابر با 20.35 دقیقه به دست آمد. از بین رتبه‌ های به ‌دست ‌آمده قطع اتصال وسایل برقی که از آن‌ها استفاده نمی گردد با متوسط 2.83 بالاترین عدد متوسط رتبه بین عوامل کاهش دهنده دما در بین 10 سوال این زمینه را به خود اختصاص داد. همچنین استفاده از لباس‌ های سازگار با دما مانند کلاه، پوشیدن لباس‌ های متناسب با دما و ماندن در خانه در ساعات بسیار گرم روز از جمله عواملی بودند که بالاترین رتبه‌ های اختصاص‌یافته از عوامل سازگارشونده با دما را به خود اختصاص دادند. نتایج رگرسیون خطی نیز نشان داد که نزدیکی به زیرساخت ها به شکل معنی داری بر رتبه هایی که شهروندان به رفتارهای انطباقی می دهند اثرگذار است.بحث: بر اساس نتایج این مطالعه، عملکرد بهینه افراد و بهبود اتخاذ روش‌های مقابله با دما در فصل تابستان به مجموعه‌ای از رویکردها چه در سطح فرد چه در سطح طراحی خانه و المان‌های مختلف آن و چه در زیرساخت‌های شهری که فرد با آن سروکار دارد نیاز است. اصفهان یکی از شهر های خشک و نیمه‌خشک در مرکز ایران است که در سال‌های اخیر با مشکلات متعدد محیط‌زیستی به‌ خصوص کمبود آب و افزایش دما در فصول گرم مواجه بوده است. این امر موجب شده تا تلاش‌های بی‌شماری برای افزایش تطابق با دما توسط گروه‌های اجتماعی و مدیریتی از بخش برنامه‌ریزی شهری تا شهروندان صورت بگیرد. چنان چه فعالیت‌های صحیحی در خصوص انطباق با دمای افزایش‌یافته شهر صورت بگیرد می‌توان انتظار داشت تقابل با افزایش دما در سال‌های آینده با کم ترین هزینه‌های محیط‌زیستی پذیرد. گرچه، بدون توجه به ادراک و شناخت شهروندان از این پدیده و عدم تلاش برای بهبود آن این امر بسیار دشوار است.

identification of the mitigation and adaptive behaviors of isfahan citizens in facing urban heat islands

introduction: significant changes occur in land cover, infrastructure and population density, due to urban growth and urbanization, leading to modifications in local weather patterns and climate. this phenomenon, known as the urban heat island effect, primarily contributes to urban warming. individual urban residents have a substantial impact on mitigating and addressing the urban heat island effect. this study aims to investigate the adaptive behaviors of the citizens of isfahan city in facing to the hot season temperature in two parts: mitigating and adapting behaviors.materials and methods: to collect data from citizens, a random-probability method was used and 100 individuals from the city of isfahan were selected for this study. participants were asked to provide information about their perception of climate change, their access to urban infrastructure and their individual coping strategies for high summer temperatures. the level of proximity to urban infrastructure, especially the urban transportation network and green parks, and the rank of adopting two categories of mitigating and adapting behaviors to temperature were collected on a likert scale. after collecting questionnaire data and ensuring its validity and reliability, descriptive statistics were used to better interpret the results. a linear regression model was used to investigate the relationship between the temporal distance of individuals from urban infrastructure and the rank of adopting behaviors corresponding to it.results: the results showed that the largest number of individuals (29 people) were between the ages of 38 and 48. the average travel time to the first bus and subway station for the individuals was 21.65 minutes and to the first city park was 20.35 minutes. among the obtained ratings, disconnecting electrical appliances that are not in use with an average of 2.83 had the highest average rank among the temperature-reducing factors in the 10 questions in this field. also, the use of temperature-adaptive clothing such as hats, wearing temperature-adaptive clothes, and staying at home during the very hot hours of the day were also among the factors that were assigned the highest ranks of temperature-adaptive factors. the results of the linear regression showed that proximity to infrastructure significantly affects the ratings given by citizens to adaptive behaviors.   discussion: according to the results of this study, optimal human performance and improved adoption of heat coping strategies in the summer require a multifaceted approach that encompasses individual actions, home design, and urban infrastructure. isfahan is one of the dry and semi-arid cities in the center of iran, which in recent years has faced many environmental problems, especially the lack of water and the increase in temperature in hot seasons. this has led to numerous efforts to increase temperature adaptation by social and managerial groups, from urban planning to citizens. if proper activities are carried out regarding the adaptation to the increased temperature of the city, it is anticipated that the adaptation to the rising temperatures in the coming years will be achieved with the minimal environmental footprint. however, without paying attention to the citizens’ perception and understanding of this phenomenon and the lack of effort to improve it, this is very difficult.