بررسی رابطه بین آلودگی هوا و امنیت با نقش میانجی فناوری نانو در کلانشهر تهران

امنیت و ایمنی کلانشهرها امروزه مورد توجه دولت مردان و دیپلماسی شهری در تمام ابعاد زندگی شهری قرار دارد. هم چنین یکی از مولفه‌های اصلی تهدید امنیت، بحث محیط زیستی از جمله آلودگی هوا است. موضوع آلودگی هوا و بحران محیط زیستی کلان شهرها خصوصاً شهر تهران در سال‌های گذشته به یکی از مساله‌های اصلی متولیان مسوولان تبدیل گشته است که تلاش برای شناخت جنبه‌های این بحران در کنار عوامل تاثیرگذار اهمیت فراوانی یافته است. مقاله حاضر با هدف بررسی رابطه بین آلودگی هوا و امنیت با نقش میانجی فناوری نانو در کلانشهر تهران تهیه شده است. تحقیق حاضر از حیث روش اجرا توصیفی- پیمایشی، بر اساس هدف پژوهش کاربردی و روش نمونه گیری تصادفی است. جامعه‌ی آماری این پژوهش به علت نامحدود بودن آن ها، نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران، 384 نفر که از فعالان و کارشناسان در حوزه های مدیریت شهری، جغرافیای سیاسی، فناوری نانو، محیط زیست می باشند، انتخاب شدند. با توجه به نتایج تحقیق، اعمال سیاست های کاهش آلودگی هوا بر افزایش امنیت با به کارگیری فناوری نانو تاثیرگذار است و کاهش آلودگی هوا و امنیت با نقش میانجی فناوری نانو رابطه معنادار و مثبتی دارد. هم چنین، کاهش آلودگی هوا و افزایش امنیت، کاهش آلودگی هوا و فناوری نانو، فناوری نانو و افزایش امنیت رابطه معنادار و مثبتی دارد.

investigating the relationship between air pollution and security with the mediating role of nanotechnology in the metropolis of tehran

the security and safety of metropolises today is the focus of men’s government and urban diplomacy in all aspects of urban life. also, one of the main components of the security threat is the environmental issue, including air pollution. the issue of air pollution and environmental crisis in metropolitan areas, especially the city of tehran in recent years has become one of the main concerns of those in charge of the authorities that trying to identify aspects of this crisis along with influential factors has become very important. the present article aims to investigate the relationship between air pollution and security with the mediating role of nanotechnology in the metropolis of tehran. the present research in terms of descriptive-survey implementation method is based on the purpose of applied research and random sampling method. the statistical population of this study, due to their infinity, a statistical sample based on cochran’s formula, 384 people who are activists and experts in the fields of urban management, political geography, nanotechnology, environment, were selected. according to the research results, the implementation of air pollution reduction policies has an effect on increasing security by using nanotechnology and reducing air pollution and security has a significant and positive relationship with the mediating role of nanotechnology. also, reducing air pollution and increasing security, reducing air pollution and nanotechnology, nanotechnology and increasing security have a significant and positive relationship.