خوانش دیوان حافظ تصحیح شاملو با رویکرد خواننده‌محور + مکاتبات تکمیلی داوران و نویسندگان

خواننده هنگام مواجهه با آثار ادبی از سویی با متن و از سویی دیگر با بافت یا زمینه‌ اثر روبه‌رو است. متن هویتی آشکار دارد؛ اما بافت به‌طور بالقوه به مجموعه‌ای از دریافت‌ها و باورهایی اطلاق می‌شود که از تصور آینده، فرضیه‌های علمی، اعتقادات مذهبی، باورهای عمومی و فرهنگی و برداشت خواننده از ذهنیت نویسنده، مایه می‌گیرد. با ترکیب متن و بافت، «گفتمان» و تعابیر مختلفی شکل می‌گیرند که تمامی این موارد در مجموع به آزادی عمل خواننده در معنادهی به متن و در نهایت به مرگ مولف می‌انجامد، این‌گونه است که ارزش اثر ادبی در قیاس با سرمایه‌های فرهنگی و ادبی و اجتماعی یک زبان سنجیده می‌شود؛ همان اتفاقی که در دیوان حافظ تصحیح شاملو می‌افتد و دیوان حافظ با تصحیح و روایت و خوانشی نو، بر اساس حدس و گمان‌ها(استراتژی خواندن)، خوانش نانوشته‌ها(سفیدخوانی) و حذف یا گزینش عناصر برجسته(حذف و برجسته‌سازی)، هویت و شکلی دگرگون می‌پذیرد که برخاسته از جهان‌بینی شاملو و در چارچوب نشانه‌های متن است و «افق انتظارات» مختلفی اعم از موافق و مخالف را درپی دارد. پژوهش حاضر به‌روش تحلیل کیفی و با بهره‌گیری از مطالعات کتابخانه‌ای، در پی تبیین این مساله، به این نتیجه نایل می‌آید که تطابق چشم‌گیر کار شاملو با مولفه‌های رویکرد «خواننده‌محور» و موفق عمل‌کردن وی در برانگیختن واکنش مخاطب، مرهون بسامد بالای مولفه‌ «حذف و برجسته‌سازی» و «فرضیه‌سازی» در اثر مورد بحث است.

reading diwan hafez rectification shamlu with a reader-centered approach

the text has an obvious identity; but context potentially refers to a set of perceptions and beliefs that originate from imagining the future, scientific hypotheses, religious beliefs, general and cultural beliefs, and the reader’s perception of the author’s mentality. by combining text and context, various &discourses& and interpretations are formed, all of which end up with the reader’s freedom of action in giving meaning to the text and the death of the author, and thus the value of the literary work compared to the cultural, literary and social capital of a language is evaluated the same thing that happens in rectification hafez shiraz narrated by ahmad shamlou and diwan hafez with correction and narration and new reading, based on speculations (reading strategy), reading unwritten texts (white reading) and removing or selecting prominent elements (omission and highlighting) and identity and form different accepts that it originates from the inclusive worldview and within the framework of the text’s signs, and it follows different &horizons of expectations& both for and against. the present research, using the method of qualitative analysis and using library studies, in order to express this issue, comes to the conclusion that the striking compatibility of shamlu’s work with the components of the &reader-centered& approach and his success in provoking the audience’s reaction is due to the high frequency of the component &omission and highlighting& and &waiting horizon& are discussed in the work.