صادق چوبک و فضاهای هتروتوپیک با تاکید بر هویت و جنسیت زنانه

یکی از ویژگی های برجستۀ آثار صادق چوبک، توجه به فضاهای خارج از هنجار موجود در جامعه است. انتخاب فضاهایی چون مرده‌شورخانه، روسپی‌خانه، آغل و طویلۀ حیوانات به عنوان محل سکونت شخصیت های داستانی که عمدتا زنان روسپی، مطرود و فقیر و بیچاره‌ هستند، باعث تمایز آثار داستانی وی شده است. در این مقاله، با نظر به رویکرد بینارشته‌ای، فضاهای داستانی چوبک از منظر مفهوم هتروتوپیا از دیدگاه میشل فوکو بررسی و تحلیل می‌شود و با تاکید بر هویت زنان، با استفاده از روش تحلیل گفتمان انتقادی فمینیستی در این گونه فضاها، نشان داده خواهد شد که آثار داستانی چوبک با به تصویرکشیدن فضاهایی هتروتوپیاییِ انحراف و بازنمایی هویت و جنسیت زنانه در این فضاها، خود به منزلۀ فضاهایی هتروتوپیک از نوع مقاومت و مبارزه هستند که نمایش چنین فضاهایی سعی در نقد و نکوهش جامعه‌ای دارد که بستر رشد و ظهور چنین ناهنجاری ها و تبعیض هایی در ارتباط با حقوق زنان و طبیعی‌شدگی این تبعیض ها را موجب شده است.

female identity and gender in sadegh chubak’s heterotopic spaces

sadegh chubak highlights spaces outside the norm and accepted spaces in society in his fiction works, which is one of the prominent and distinctive features of his work. as a writer, a number of his fictional works are distinguished by the use of spaces like mortuaries, brothels, and animal stables as residences for characters, who mostly are prostitutes, outcasts, and poor or destitute women. using an interdisciplinary approach, this article examines and analyzes chubek’s fictional spaces from the perspective of michel foucault’s concept of heterotopia. using feminist critical discourse analysis as a method of examining the identity of women within such spaces, i will show that chubak’s fictional works are heterotopic spaces of resistance and struggle by depicting heterotopic spaces of deviation and representation of female identity and gender. these spaces, in fact, aim to criticize and condemn the society that has caused the growth and emergence of anomalies and discrimination in relation to women’s rights.