نثر فارسی و گفتمان‌های معاصر؛ یک دوره‌بندی پیشنهادی برای نثر معاصر فارسی بر اساس تاثیرات تجدد

در این مقاله، به تحولات نثر فارسی در حدود یکصد سال اخیر پرداخته شده است. هدف اصلی ما در این مقاله، ارائۀ تاریخ مختصری از نثر معاصر فارسی، بر اساس مفهوم دوره‌بندی و بر اساس تاثیرات گفتمان‌های معاصر، از آغاز تا دهۀ نود خورشیدی بوده است. در این مقاله، در دوره‌بندی ارائه‌شده از نثر معاصر فارسی، به تحولات نثر فارسی در پیوند با ساخت اجتماعی و بحران‌های آن توجه شده است. بر این اساس نشان داده‌ایم که آشنایی با مدرنیته و گفتمان‌های مربوط به آن، زمینه‌ساز تحولات عمده در نثر فارسی بوده است و پیوند این تحولات با تحولاتِ ساخت سیاسی و اجتماعی جامعۀ ایرانی به تشکیل دوره‌های مختلف (پنج دورۀ پیشنهادی) در تاریخ نثر فارسی انجامیده است. دوره‌هایی که برای نثر فارسی در این دوره برشمرده‌ایم عبارت‌اند از: دورۀ مشروطه، دورۀ پهلوی اول، دورۀ پهلوی دوم، دورۀ انقلاب اسلامی و از دهۀ هفتاد تا کنون.

the persian prose and contemporary discourses: a proposed periodization for contemporary persian prose based on the influences of modernity

the present paper investigates the history of the development of the persian prose in the recent past one hundred years. the main purpose of this research is to provide a brief history of the contemporary persian prose, based on the definition of periodization and influences of contemporary discourses since the beginning and up to the nineties (solar calendar). in the periodization presented here, the development of the contemporary persian prose in relation to social structure and its crises has been considered. the paper shows that familiarity with modernity and related discourses have paved the way for major developments in persian prose and that the connection between these developments and the socio-political structure of the iranian society has led to the formation of different periods (five suggested periods) in the history of persian prose. these periods are: the constitutional period, the first pahlavi period, the second pahlavi period, the islamic revolution period and since seventies to the present.