ارزیابی مسئولیت پذیری اجتماعی در سازمان های مرتبط با مدیریت توسعه روستایی (مطالعه موردی: سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان)

یکی از الزامات اساسی جهت دستیابی به توسعه مستمر و پایا، بررسی تحلیلی ساختارهای مرتبط با آن است. ساختارها و سازمان های متنوعی، عاملیت توسعه را  به خصوص در حوزه روستایی بر عهده دارد. پرسش اساسی این است که تا چه اندازه بر مسئولیت اجتماعی خود واقف می‌باشند. تحقیق حاضر سعی در بررسی و ارزیابی مسئولیت پذیری اجتماعی سازمان جهاد کشاورزی به عنوان یکی از نهادهای مسئول در توسعه روستایی ایران به صورت مطالعه موردی استان اصفهان دارد. جامعه آماری تحقیق حاضر را کارکنان ستادی و صفی ترویج جهاد کشاورزی استان اصفهان تشکیل داده که از این تعداد 158 نمونه آماری انتخاب و میزان مسئولیت پذیری اجتماعی این نهاد به وسیله این افراد مورد ارزیابی قرار گرفته است. ابزار اصلی تحقیق پرسشنامه بود. تحقیق از پرسشنامه ساختار یافته کارول (2016) در چهار بعد اقتصادی، حقوقی، اخلاقی و خیرخواهانه و 25 متغیر (5 متغیر در هر بعد) استفاده نمود. همچنین به منظور بررسی عوامل روانشناختی نیز چهار بعد: ریسک پذیری، توفیق طلبی، عمل گرایی و چالش طلبی مورد سنجش قرار گرفت. روایی پرسشنامه به وسیله متخصصان دانشگاه و سازمان جهاد کشاورزی مورد تایید قرار گرفت و پایایی ابزار تحقیق نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بالاتر از 0.7 محاسبه گردید. نتایج تحقیق نشان داد که میزان مسئولیت پذیری اجتماعی سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان از دیدگاه کارکنان ترویج در حد مطلوبی نبوده به خصوص در بعد فعالیتهای خیرخواهانه پایین تر از حد مناسب (50 درصد) می باشد و عوامل روان شناختی کارکنان بر میزان این ارزیابی از دیدگاه آنان تاثیرگذار بوده است همچنین رابطه مثبت و معنی داری بین تعهد سازمانی کارکنان با میزان ارزیابی آنان از مسئولیت پذیری اجتماعی سازمان وجود داشته است.

assessing social responsibility in organizations related to rural development managementcase study: jihad-e-agriculture organization of isfahan province

one of the basic requirements for achieving a continuous and sustained development is the analytical review of related structures in relation to developmental issues. various structures and organizations are responsible for development agencies, especially in rural areas. but the fundamental question is, to what extent they are aware of their social responsibilities. this research attempts to investigate and evaluate social responsibility of jihad-e-agriculture organization as one of the responsible institutions in rural development in iran in the form of a case study of isfahan province. the statistical population of this research is the staff of the research and the promotion of jihad in isfahan province, of which 158 statistical samples were selected and the social responsibility of this institution was assessed by these individuals. the main tool of the research was questionnaire, its validity was confirmed by experts of the university and jihad-e-agriculture organization and reliability of the research tool was calculated using cronbach’s alpha coefficient higher than 0.7. the results of the study showed that the social responsibility of jihad-e-agriculture organization of isfahan province has not been favorable in terms of promotion of employees, especially in the field of philanthropy activities. the psychological factors of employees have affected the amount of this assessment from their point of view. also, there is a positive relationship between the organizational commitment of the staff and the degree to which they have assessed the social responsibility of the organization.