تحلیل معیارهای موثر بر وضعیت آینده دانش بومی روستاییان در زیست پذیری مناطق روستایی (مورد مطالعه: روستاهای منطقه 19 تهران)

امروزه بهره‌گیری از دانش بومی در برنامه‌ریزی توسعه روستایی مورد توجه برنامه‌ریزان، مدیران و جامعه شناسان قرار گرفته است. به طوری که دانش بومی به عنوان منبع ارزشمندی برای فرآیند زیست‌پذیری روستایی محسوب می‌شود. در این راستا هدف پژوهش حاضر تحلیل معیارهای موثر بر وضعیت آینده دانش بومی روستاییان در زیست‌پذیری مناطق روستایی (مورد مطالعه: روستاهای منطقه 19 تهران)، می‌باشد. تحقیق حاضر از نظر روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و از نظر ماهیت، کمی و به لحاظ هدف کاربردی-توسعه‌ای است. ابزار گردآوری اطلاعات (کتابخانه‌ای و میدانی (مصاحبه و پرسشنامه) می‌باشد. با توجه به ماهیت این پژوهش، از روش تحلیل ساختاری با استفاده از نرم افزارmic mac بهره گرفته شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل 15 نفر از خبرگان و صاحب‌نظران و کارشناسان حوزه مطالعات دانش بومی و زیست پذیری روستایی در شهر تهران که با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. در این راستا پس از برگزاری جلسات اولیه، تعداد 44 متغیر در قالب 4 بعد کلی به عنوان متغیرهای اولیه شناسایی شدند. در نهایت 9 عامل (توانمندسازی، افزایش درآمد و پس انداز، کارآفرینی و اشتغال زایی گروهی و خانوادگی در مشاغل کشاورزی و دامداری، استفاده از کودهای حیوانی در تولیدات کشاورزی به جای کودهای شیمیایی و کاهش هزینه‌ها، همکاری و مشارکت اجتماعی درون گروهی و بین گروهی در بین اهالی روستا (برداشت محصول و ...)، ایجاد روحیه استقلال و خودکفایی در تولیدات، مقاوم سازی مساکن روستایی، مشورت با همسایگان و افراد فامیل و بستگان، همکاری و مشارکت با بنیاد مسکن در تهیه و اجرای طرح‌های‌هادی و کاهش هدر رفت محصولات زارعی و کشاورزی) به‌ عنوان معیارهای کلیدی موثر بر وضعیت آینده دانش بومی روستاییان در زیست پذیری مناطق روستایی منطقه 19 تهران انتخاب شدند.

analysis of effective criteria on the future status of indigenous knowledge of villagers in the livability of rural areas (case study: villages in tehran’s 19th region)

today, the use of indigenous knowledge in rural development planning has been considered by planners, managers and sociologists. so that indigenous knowledge is considered as a valuable resource for the process of rural livability. in this regard, the purpose of this study is to analysis of effective criteria on the future status of indigenous knowledge of villagers in the livability of rural areas (case study: villages in tehran’s 19th region). the present research is descriptive-analytical in terms of research method and quantitative in terms of nature and applied-developmental in terms of purpose. it is a data collection tool, library and field (interview and questionnaire). due to the nature of this research, the structural analysis method using mic mac software has been used. the statistical population of the present study includes 15 experts and experts in the field of indigenous knowledge and rural livability studies in tehran who were selected using targeted sampling. in this regard, after holding initial meetings, 44 variables in the form of 4 general dimensions were identified as primary variables. finally 9 factors (empowerment, increase income and savings, entrepreneurship and group and family job creation in agricultural and livestock jobs, using animal manures instead of chemical fertilizers in agriculture and reducing costs, cooperation and social participation within the group and between groups among the villagers (harvest, etc.), creating a spirit of independence and self-sufficiency in productions, rehabilitation of rural housing, consult with neighbors and relatives, cooperation and partnership with the housing foundation in the preparation and implementation of pilot projects and reduction of waste of agricultural products) they were selected as key criteria affecting the future status of indigenous knowledge of villagers in the livability of rural areas in tehran’s 19th district.