ظرفیت سنجی شاخص های گردشگری خلاق در مناطق روستایی (مورد مطالعه: شهرستان دزپارت)

تغییرات بنیادین در زمینه گردشگری و ضرورت تفکرات جدید اقتصادی،گردشگری را به سمت و سوی خلاقیت پیش برده است. بطوری‏که صاحب‏نظران به این باور هستند که پایداری گردشگری در گردشگری خلاق است. بنابراین در راستای توسعه این رویکرد در مناطق روستایی، ظرفیت سنجی بر اساس شاخص های گردشگری خلاق ضروری است. هدف این تحقیق بررسی ظرفیت سنجی شاخص های گردشگری خلاق در مناطق روستایی به صورت مطالعه موردی در روستاهای شهرستان دزپارت است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر مطالعات پیمایشی با استفاده از ابزار پرسش نامه است. جامعه آماری تحقیق را ساکنان سه روستای گردشگری شیوند، دهنو و فالح تشکیل می دهند که بالغ بر 1463 نفر بوده است. بر اساس محاسبه فرمول کوکران، حجم نمونه به تعداد 304 نفر محاسبه شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه بوده که روایی آن از طریق جامعه نخبگان تایید و پایایی نیز از طریق آلفای کرونباخ با ضریب 0.81 تایید شد. نتیجه آزمون شاخص های گردشگری خلاق نشان داد که تمامی شاخص ها در سطح کمتر از 0.05 معنادار بوده اند. بررسی اختلاف میانگین برابر با 0.139 تایید می نماید که مناطق روستایی دزپارت از لحاظ شاخص های گردشگری خلاق، استعداد و ظرفیت های قابل توجه دارند. همچنین نتیجه آزمون در سطح شاخص ها نشانگر آن است که شاخص های آموزش(0.861-)، مشارکت محلی(0.358-)، نوآوری و ابتکار(0.348-)، تکنولوژی ارتباطی(0.960-)، خدمات و امکانات(0.618-) و زیرساخت مناسب(1.09-) دارای اختلاف میانگین منفی بوده و این بیانگر آن است که این شاخص ها دارای وضعیت نامناسبی در مناطق روستایی مورد مطالعه هستند. رگرسیون تایید نمود که شاخص های بررسی شده بیش از 74 درصد می توانند متغیر توسعه گردشگری خلاق در مناطق روستایی مورد مطالعه را تبیین نمایندکه شاخص صنایع دستی با 10 درصد و شاخص مشارکت با 8 درصد، بیشترین میزان تبیین در زمینه متغییر گردشگری خلاق را دارند.

hojat ollah sadeghi, phd in geography and rural planning,isfahan, iran

fundamental changes in tourism and the need for new economic thinking have pushed tourism towards creativity. experts believe that the sustainability of tourism is in creative tourism. therefore, in order to develop this approach in rural areas, capacity measurement based on creative tourism indicators is necessary. the purpose of this study is to evaluate the capacity of creative tourism indicators in rural areas as a case study in the villages of dezpart county. the research method is descriptive-analytical and based on survey studies using a questionnaire. the statistical population of the study consists of residents of three tourist villages of shivand, dehno and faleh, which amounted to 1463 people. based on the calculation of cochran’s formula, the sample size was 304 people. the data collection tool was a questionnaire whose validity was confirmed by the elite community and its reliability was confirmed by cronbach’s alpha with a coefficient of 0.81. the results of the creative tourism indicators test showed that all indicators were significant at the level of less than 0.05. the study of the average difference equal to 0.139 confirms that the rural areas of dezpart have significant talent and capacities in terms of creative tourism indicators. also, the test result at the level of indicators indicates that indicators of education (-0.861), local participation (-0.358), innovation and initiative (-0.348), communication technology (-0.960), services and facilities (-0.618) and suitable infrastructure (-0.09) have a negative average difference and this indicates that these indicators have an unfavorable situation in the studied rural areas. regression confirmed that more than 74% of the studied indicators can explain the variable of creative tourism development in the studied rural areas, while the handicrafts index with 10% and the participation index with 8% have the highest rate of explanation in the field of creative tourism.