مدل‌ یابی ‌سرزندگی ‌تحصیلی براساس‌ درگیری ‌تحصیلی با نقش میانجی ‌خودکارآمدی تحصیلی در دانش‌آموزان تیزهوش مدارس استعدادهای درخشان

زمینه و هدف: هدف این پژوهش مدل‌یابی سرزندگی تحصیلی براساس درگیری تحصیلی با میانجی خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان تیزهوش مدارس استعدادهای درخشان بود. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی با تکیه بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان تیزهوش دوره متوسطه اول (پایه هفتم و هشتم) مشغول به تحصیل در مدارس استعدادهای درخشان (سمپاد) شهر اصفهان در نیمه دوم سال تحصیلی 1402- 1401 بود. نمونه به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و در نهایت 340 نفراز دانش‌آموزان به عنوان نمونه به پرسشنامه های سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی‌زاده (1391)، درگیری‌تحصیلی ریو (2013) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی مورگان – جینکز (1999) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از تحلیل معادلات ساختاری در نرم افزار ایموس23 تحلیل شدند. یافته ها: براساس نتایج این پژوهش، مدل پیشنهادی از برازش مطلوبی برخوردار بود. نتایج نشان داد که درگیری تحصیلی هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیرمستقیم از طریق خودکارآمدی تحصیلی بر سرزندگی‌تحصیلی اثر معناداری دارد (0/05

modeling academic vitality based on academic engagement with the mediating role of academic self-efficacy in gifted students of schools of brilliant talents.

this research was to model the academic vitality of academic engagement with the mediation of academic self-efficacy in gifted students of schools of brilliant talents. research method: the current research method was a correlational description based on structural equations. the statistical population of the research included all the gifted students of the first secondary school (7th and 8th grade) studying in schools of gifted talents in isfahan city in the second half of the academic years 2022 - 2023 . the sample was selected by the selection sampling method and finally 340 students were used as a sample for hossein chari and dehghani zadeh’s academic vitality questionnaires (2013), reeve academic engagement questionnaire (2013) and morgan-jinks academic self-efficacy questionnaire. (1999) answered. were analyzed using structural data analysis in amos23 software. results: based on the results of this research, the proposed model had a good fit. the results showed that academic engagement has a significant effect on academic vitality both directly and indirectly through academic self-efficacy (p<0.05). and this role becomes more prominent with the mediation of academic self-efficacy. considering the positive and meaningful relationship between academic engagement and academic vitality and confirming the mediating role of academic self-efficacy, it is suggested in this context. in order to increase the academic vitality of gifted students, while paying attention to the increase in academic conflict, focus on increasing academic self-efficacy in this group. in this context, it is important to empower students as well as extracurricular training sessions focusing on the aforementioned variables.