درس پژوهی در یک شام خانوادگی یا درس پژوهی بر بستر فرهنگ

دیدگاه رایج در نظام آموزشی ایران آن است که یک آموزش خوب، به ویژگی‌های فردی معلم وابسته است.بنابراین دانش آموزان،خانواده ها و حتی نظام آموزشی در پی کشف معلم خوب و شناسایی معلم بد است.غافل از آن که شیوه‌ی آموزش یک معلم علاوه بر دانش و مهارت‌های حرفه‌ای، تحت تاثیر فرهنگ آن ملت است ، چنان که به تاسی از نگرش ها و دیدگاه های یک ملت است که تفسیرهای رایج از معلم خوب و بد شکل می گیرد.ممکن است در ایران معلمی خوب-اثربخش- باشد که  بتواند به خوبی ریاضی را تدریس کند و یا بتواند ضریب قبولی دانش آموزان را در مدارس نمونه بالا ببرد! . در حالی که در کشوری مانند فنلاند چنین تعبیری فرسنگ ها با تعریف از یک معلم خوب فاصله دارد. چیزی که اهمیت دارد آن است که نمی توان بدون شناخت از فرهنگ آموزش یک ملت به تغییر نظام آموزشی آن فکر کرد.در واقع تدریس نیز یک فعالیت فرهنگی است که مانند هر فعالیت فرهنگی دیگر نشانه هایی از فرهنگ آن ملت را در خود دارد.در همین رابطه، درس پژوهی به عنوان مدلی اثربخش در بهسازی آموزش و توانمند سازی معلم،معرفی شده است که برخاسته از فرهنگ کشور ژاپن است.این مدل چند سالی است که در نظام آموزشی ایران نیز به اجرا درآمده است اما به نتایج مشابه در ژاپن و یا حتی کشورهای دیگر دست نیافته است. در این مقاله با رویکردی پدیدارشناسانه مبتنی بر تجربه‌ی زیسته‌ی خود به عنوان رابط درس پژوهی ، با پرداختن به ویژگی های اصلی درس پژوهی همانند مشارکتی بودن،نظم،مطالعه،نقد ، ارزیابی و ... و جستجوی تفاوت‌ها و شباهت‌های آن در دو فرهنگ ایران و ژاپن؛ دلایل موفقیت یا عدم موفقیت این طرح ، با توجه به میزان آمادگی بستر فرهنگی در هر دو نظام آموزشی مورد تحلیل قرار گرفته است.

research at a family dinner or culture research lesson

the prevailing view in the iranian education system is that good education depends on the individual characteristics of the teacher. therefore, students, families and even the educational system seek to discover the good teacher and identify the bad teacher. professional knowledge and skills are influenced by the culture of that nation, as is the case with the attitudes and perspectives of a nation that form common interpretations of the good and bad teacher. a good-effective teacher in iran may - be able to teach mathematics well or raise student acceptance rates in sample schools! . whereas in a country like finland such definitions are far from being a good teacher. what is important is that one cannot think of changing one’s educational system without knowing the culture of education of one nation. indeed, teaching is also a cultural activity that, like any other cultural activity, has signs of that nation’s culture. similarly, lesson research has been introduced as an effective model of teacher education and empowerment that derives from japanese culture. this model has been implemented in the iranian education system for many years, but with similar results in japan or even other countries have not reached. in this article, with a phenomenological approach based on one’s own lived experience as a research interface , the main features of the lesson research such as participation, discipline, study, criticism, evaluation and ... its similarities in the two cultures of iran and japan; the reasons for the success or failure of this project have been analyzed with regard to the degree of cultural readiness of both educational systems.