واکاوی زبان چندوجهی قرآن درگزاره‌های تمثیلی

شماری از آیات قرآن، مشتمل برگزاره‌ها‌ی تمثیلی است و به جهت ارائه‌شدن تفسیر متقن، صحیح  و جامعی از متن قرآن، ضروری می‌نماید، مفسران، در راستای دستیابی به مقاصد آیات از نوع زبان این گزاره‌ها مطلع شوند و مکتب خویش را نسبت به نظرات «زبان شناسی»روشن‌کنند. این تحقیق با روش توصیفی تحلیلی بر اساس داده‌ها و اطلاعات کتابخانه‌ای به ویژه بهره جستن از کتب ادبی، بلاغی، تفاسیر متقدمین و متاخرین نگاشته شده‌است و یافته‌های حاصل از آن عبارتند از: تک وجهی نبودن زبان قرآن در بیان گزاره‌های تمثیلی و چندوجهی  و ذوجهات بودن آن؛ به گونه‌ای که حقایق قرآن در قالبی ادبی و هنری به زبان تمثیلی و به صورت معرفت‌بخش و واقع‌گرا بیان شده‌است و از طریق کاربست این گزاره‌های تمثیلی، در عین تفهیم معنای سطحی و ظاهری گزاره‌ها، همزمان معنای عمیق، باطنی و واقعی ورای ظواهر کلام نیز القا می‌شود و تخیّل، توهّم و کذب در آن راه ندارد. زبان مقدس آن، زبان اصلاح‌گر باورهای درونی در اعتقاداتی همچون شرک، نفاق و دنیاگرایی است؛ و زبان اصلاح‌گر رفتارهای اجتماعی در اموری از قبیل نقض عهد و انفاق نامطلوب است؛ همچنین چند نوع دیگر از کاربست آن را در امور ذیل می‌توان برشمرد: زبان هدایتگری، حقیقت‌گرا، آینده نگری، عبرت‌گیری و معرفت بخشی عینی شناختاری

analyzing the multifaceted language of the qur’an in allegorical statements

a number of quranic verses contain allegorical events, and in order to present an accurate, correct and comprehensive interpretation of the quranic text, it is necessary for the commentators to be informed about the language of these statements in order to achieve the purposes of the verses, and to clarify their school regarding linguistic opinions. this research is written with a descriptive-analytical method based on library data and information, especially using literary, rhetorical books, early and late interpretations and the results obtained from it include: the quranic language is not single-faceted in expressing allegorical propositions, but it is multi-faceted; in such a way that the facts of the quran are expressed in a literary and artistic format in an allegorical language and in an enlightening and realistic manner, and through the use of these allegorical propositions, while understanding the surface and external meaning of the propositions, at the same time, the deep, inner and real meaning behind the appearances of the words is also instilled and there is no way for imagination, illusion and lies. its sacred language is the language of correcting inner beliefs in beliefs such as polytheism, hypocrisy and worldliness; and the language is a modifier of social behaviors in matters such as breach of covenant and undesirable charity (infaq); also, several other types of its application can be listed in the following matters: the language of guidance, truth-oriented, forward-looking, lesson-taking, and objective cognitive and epistemological value.