تحلیل قصص قرآنی بر اساس الگو و ساختار فیلمنامه‌نویسی کلاسیک (مطالعه موردی: داستان حضرت یوسف)

پژوهش حاضر، قصص قرآنی را براساس الگو و اصول فیلمنامه‌نویسی کلاسیک مورد تحلیل قرار می‌دهد. قرآن‌کریم برای بیان مفاهیم معنوی، الهی و دینی از داستا ن گویی بهره گرفته است. هدف اصلی در قصص قرآنی، در وهله اول انتقال پیام الهی به بشریت است، اما از آنجا که درک چنین مفاهیمی نه تنها در اعصار گذشته بلکه برای انسان معاصر نیز، ثقیل می‌باشد، خداوند برای بیان هر مفهوم داستان و قصه‌ای را انتخاب کرده است تا آدمی بهتر بتواند خود و خدای خود را بشناسد. شیوه‌های مختلف داستانگویی در این قصص به کار رفته است، اما در این تحقیق تلاش شده است که داستان‌های قرآنی براساس عناصر و مولفه‌های فیلمنامه‌نویسی کلاسیک مورد تفحص قرار بگیرد. پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی صورت گرفته و گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه‌ای بوده است. یافته ها نشان می دهد ساختار روایی کلاسیک به صورت کامل در داستان یوسف رعایت شده است.

a study of the story of prophet yusuf (as) in the holy quran based on the classical narrative structure

this study analyzes quranic stories based on the pattern and principles of classic screenwriting. the holy qur’an, which is the word of god and was revealed to the heart of the holy prophet (pbuh), used storytelling to express spiritual, divine and religious concepts. the main purpose of qur’anic stories in the first place is to convey the divine message to humanity, but since understanding such concepts are difficult not only the past but also for contemporary man, god has chosen a story to tell every meaning so that one can better understand his/her god. different methods of storytelling have been used in these stories, but in this research, an attempt has been made to examine quranic stories based on the elements and components of classic screenwriting.