ارزیابی نظریه تفسیری علامه طباطبایی، در رویکرد ناظر به مولف بر اساس معیارهای کارآمدی

قرآن کریم تنها کتاب آسمانی مصون از تحریف، و شامل برنامه هدایت بشر، در همه اعصار و افراد است، که باید آیات آن به طور دقیق و صحیح فهمیده شود. این امر سبب به وجود آمدن نظریات مختلف تفسیری مفسران در قرون متمادی، و گسترش کمی و کیفی فهم کتاب الهی، شده است. پژوهش حاضر درصدد پاسخگویی به این سوال است که نظریات تفسیری علامه طباطبایی، در رویکرد کارآمد ناظر به مولف، چگونه مورد توجه قرار گرفته است. بررسی توصیفی تحلیلی نظریات تفسیری علامه، در رویکرد ناظر به مولف، حکایت از آن دارد که وی تفسیر را فهم مراد مولف قرآن خداوند دانسته، از ای نرو خداوند به عنوان مولف قرآن باید مستقیم و به دور از متن و یا مفسر مورد توجه قرار گرفته تا کشف و فهم مراد او میسر گردد. ارزیابی و نقد دیدگاه ایشان با توجه به روش اجتهادی و قرآن به قرآن، در تفسیر المیزان فی تفسیر القرآن، در سه جهت: تاکید بر مولف با تکیه برمتن، تعامل با مسلمات دین و عقل، تعمیم پذیری و فرابخش بودن، میزان تطابق با معیارهایکارآمدی و مقبولیت را آشکار می دارد.

evaluation of allameh tabatabai’s interpretive theory, in the approach of the author based on efficiency criteria

the holy quran is the only divine book safe from distortion, and it includes the program of human guidance, in all ages and individuals, whose verses must be understood accurately and correctly. this has led to the emergence of various interpretive theories of commentators over the centuries, and the quantitative and qualitative expansion of the understanding of the divine book. the present study seeks to answer the question of how allameh tabatabai’s interpretive theories have been considered in an efficient approach to the author. analytical descriptive study of allameh’s interpretive theories, in the approach of the author, indicates that he considers interpretation to be the meaning of the author of the qur’an - god - so god as the author of the qur’an should be direct - and away from the text or the interpreter. it has been considered in order to discover and understand what he means. evaluation and critique of his view according to the method of ijtihad and quran to quran, in tafsir al-mizan fi tafsir al-quran, in three directions: emphasis on the author based on the text, interaction with the tenets of religion and reason, generalizability and transcendence reveals efficiency and acceptability.