سبک شناسی سوره شعرا (آوایی، واژگانی، بلاغی و دستوری)

اعجاز بلاغت هر سوره آیینه ای از اعجاز قرآن است. پرداختن به سبک شناسی سوره ها دریچه ای از این اعجاز را به روی ما می‌گشاید. سوره شعرا جز سوره های طواسین است.این نوشتار با روش توصیفی تحلیلی با معیارهای سبک شناسی در صدد بررسی زیبایی های ادبی سوره شعرا در سه سطح آوایی، واژگانی، بلاغی و دستوری پرداخته و به دنبال گشودن دریچه ای از اعجاز آیات قرآن است. این سوره در سطح آوایی دارای موسیقی و توازن آوایی و از عناصری چون سجع، طباق و تصدیر و واج آرایی بهره برده است؛ استفاده از حروف به جا در آیات باعث نظم آهنگین بودن سوره شده است. در سطح واژگانی باتوجه به کلمات تکذیب، رب العالمین، تقوا که بسیار در این سوره به کار رفته است هدف سوره تسلی خاطر پیامبر نسبت به تکذیب پروردگار و آیات قرآن بر اثر نشناختن و بی تقوایی است و محوریت اصلی سوره تکذیب رب العالمین است. عناصر بلاغی چون تکرار، التفات، توازن نحوی، استعاره، مجاز عقلی و تشبیه در موسیقیایی و زیباشناختی سوره شعرا اثر گذار بوده است. همه این ها نشان دهنده ساختار منسجم و موسیقیایی این سوره است که از وجوه اعجاز بیانی است.

stylistics of surah al-shu’ara (phonetic, lexical, rhetorical and grammatical)

the miracle of rhetoric in each surah is a mirror of the miracle of the qur’an. this article uses a descriptive-analytical method with stylistic criteria to study the literary beauties of surah al-shu’ara in three levels: phonetic, lexical, rhetorical and grammatical, and seeks to open a window of miracles of quranic verses. this surah has phonetic music and balance at the phonetic level and has used elements such as prostration, tabaq, tasdir and phonology; the use of letters in the verses has caused the rhythmic order of the surah. at the lexical level, according to the words of denial, lord of the worlds, piety, which is widely used in this surah, the purpose of the surah is to comfort the prophet regarding the denial of god and verses of the qur’an due to ignorance and impiety, and the main focus of the surah is the denial of the lord of the worlds. rhetorical elements such as repetition, attention, syntactic balance, metaphor, rational metaphor and simile have been effective in the music and aesthetics of surah al-shu’ara. all this shows the coherent and musical structure of this surah, which is one of the expressive miracles.