تحلیل ساختار لایه‌ای سورۀ ملک از منظر سبک‌شناسی (آوایی، واژگانی، معنایی و بلاغی)

اصطلاح سبک شناسی عبارت است از علمی که به دنبال کشف ارزش‌های زیبایی شناختی آثار ادبی است، که تحلیل لغوی و فنی و بلاغی متن ادبی را در پی دارد. این دانش می کوشد تا متن را از لحاظ ساختارشناسی، ژرفا شناسی و زیبایی شناسی بدون توجه به تاریخ و جامعه و زندگی پدیدآورنده که اموری خارج از متن‌اند، بررسی و تحلیل کند. در این جستار با تکیه بر روش توصیفی – تحلیلی سورۀ ملک در سطوح آوایی، واژگانی، معنایی و بلاغی مورد بررسی و از این رهگذر گوشه‌هایی از رموز هنری و فهم جنبه‌های ادبی و هنری سطوح مختلف زبانی مورد تحلیل قرار گرفته است. کنایه و استعاره به عنوان عناصر بلاغی برای تبیین و توصیف هر چه بهتر وقایع و معانی و برانگیختن عواطف و انفعالات درونی افراد به کار گرفته شده‌اند. به کارگیری این دو مولفه در متن آیات این سوره باعث تثبیت معنا در ذهن مخاطب و افزایش سطح آگاهی از قدرت خداوند و اختصار در کلام و بیان محتوا شده است.

analysis of the layer structure of surah malik from the perspective of stylistics (phonetic, lexical, semantic and rhetorical)

the term stylistics is a science that seeks to discover the aesthetical values ​​of literary works which leads to lexical, technical and rhetorical analysis of the literary text. this field tries to study and analyze the text in terms of structure, depth and aesthetics, regardless of the history, society and life of the creator, which are matters outside the text. in this article, relying on the descriptive-analytical method of surah malik in phonetic, lexical, semantic and rhetorical levels, aspects of artistic codes and understanding of literary and artistic aspects of different linguistic levels have been analyzed. irony and metaphor have been used as rhetorical elements to better explain and describe events and meanings and to arouse people’s inner emotions and interactions. the use of these two components in the text of the verses of this surah has established the meaning in the mind of the audience and has increased the level of awareness of god’s power and brevity in words and content expression.