نگاهی جامعه‌شناختی به سیر تحولات روابط با جنس مخالف در گذار از سنت به مدرنیته با تاکید بر قبح‌زدایی در مفاهیم عرفی و جرم‌شناسی اسلامی

در این پژوهش به دنبال پاسخ به این پرسش هستیم که ورود مفاهیم جدید نوعی چگونه موجب قبح‌زدایی از روابط با جنس مخالف در گذار از سنت به مدرنیته در ایران شده است. روابط با جنس مخالف همیشه به‌عنوان یکی از مسائل همیشگی قرین و همزاد نوع بشر بوده است که در شرایط و زمان‌های مختلف سیر تطورات خاصی را تجربه کرده است؛ ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده است. ازجملۀ این تطورات و تغییرات می‌توان به گذار این مدل رابطه از سنت به مدرنیته اشاره کرد که تحت تاثیر عواملی همچون تغییرات اجتماعی، شکاف نسلی، گذر از نظام پدرسالاری به فرزندسالاری و در نهایت پروسۀ جهانی‌شدن با آمدن واژگان بیگانه به فرهنگ ایرانی (چون رِل‌زدن، شوگر ددی، شوگر مامایی و امثالهم) تا حدودی موجب قبح‌زدایی از این روابط شده است. قطعاً چنین تحولاتی مغایر با فرهنگ ایرانی است و از منظر آموزه‌های جرم‌شناسی اسلامی، چنین روابطی صرفاً در قالب شرع و قانون پذیرفتنی است.

a sociological look at the evolution of relationships with the opposite sexin the transition from tradition to modernity with emphasis on defamation in customary concepts and islamic criminology

in this study, we seek to answer the question of how the introduction of new concepts has led to the desecration of relations with the opposite sex in the transition from tradition to modernity in iran. relationships with the opposite sex have always been one of the constant issues of human beings who have experienced certain developments in different circumstances and × iran is no exception to this rule. among these developments and changes, we can mention the transition of this model of relationship from tradition to modernity, which is influenced by factors such as social change, generation gap, transition from patriarchy to filial piety, and finally the process of globalization with the introduction of foreign words into iranian culture. sugar daddy, sugar midwifery, etc.) have to some extent devalued these relationships. certainly, such developments are contrary to iranian culture, and from the point of view of the teachings of islamic criminology, such relations are acceptable only in the form of sharia and law.