اثربخشی روش درمانی فراشناخت بر افسردگی دانش آموزان پسر 13 تا 18 ساله در خانواده‌های طلاق

مقدمه و هدف: افزایش میزان طلاق در دهه‌های اخیر و تاثیرات آن روی نوجوانان، آسیب‌های روانی همچون افسردگی را در کانون پژوهش‌ها قرار داده است. بر همین اساس، مطالعه‌ حاضر با هدف تعیین اثربخشی روش درمانی فراشناخت بر افسردگی دانش‌آموزان پسر 13 تا 18 ساله در خانواده‌های طلاق انجام شد.روش کار: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون، پس آزمون، پیگیری و گروه کنترل بود. جامعه آماری نوجوانان پسر 13 تا 18 ساله‌ دو مدرسه‌ متوسطه‌ اول منطقه‌ پنج شهر تهران در سال تحصیلی 1401-1400 بودند که 30 نفر از آنها با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در گروه مداخله و گروه کنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. درمان فراشناخت در قالب 8 جلسه‌ 90 دقیقه‌ای به صورت هفتگی برای گروه مداخله ارائه شد، درحالی‌که گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. آزمودنی‌ها در سه مرحله‌ پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با پرسشنامه‌ افسردگی نوجوانان (maria kovacs، 1979) سنجیده شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آنالیز واریانس دوطرفه با اندازه‌گیری‌های مکرر توسط نرم‌افزار spss نسخه ‌26 استفاده شد.یافته ها: بر طبق یافته‌های این پژوهش، مداخله با درمان فراشناخت روی متغیر افسردگی اثربخش بود (0/001>p)، به طوری‌که میانگین نمرات پس‌آزمون افسردگی برای گروه کنترل 30/57 و برای گروه مداخله 16/87 بود. در گروه مداخله تفاوت معناداری بین میانگین نمرات پس‌آزمون با نمره 16/87 و پیگیری با نمره 17/60 دیده نشد (0/05

the effectiveness of metacognitive therapy on depression in male students aged 13 to 18 in divorced families

introduction: the increase in divorce rates in recent decades and its impact on adolescents has highlighted psychological damages, such as depression in research studies. therefore, the researcher conducted the current study to determine the effectiveness of meta-cognitive therapy in decreasing depression in male students aged 13 to 18 from divorced families.materials and methods: this study was semi-experimental research with a pre-test, post-test, follow-up, and control group. the study’s statistical population included boys between the ages of 13 to 18 years old in 2 high schools in the 5th district of tehran in the academic year of 2021-2022. the researcher selected thirty participants through convenience sampling and randomly assigned them to an intervention group and a control group (each group consisted of 15 individuals). then, the researcher provided meta-cognitive therapy for the intervention group in 90-minute sessions, weekly for two months. however, the control group did not receive any intervention. finally, the researcher assessed the participants in three stages: pre-test, post-test, and follow-up using the adolescent depression questionnaire (maria kovacs, 1979). in order to analyse data, this study used mixed analysis of variance with repeated measures through spss version 26.results: the results showed that meta-cognitive therapy had a positive effect on depression (p<0.001). the post-test average scores were 30.57 for the control group and 16.87 for the intervention group. in the intervention group, there was no significant difference between the depression post-test average scores at 16.87 and the follow-up, at 17.60 (p>0.05).conclusion: the results of the study showed that meta-cognitive therapy was an effective intervention in male students aged 13 to 18 from divorced families. the researcher recommends the use of this therapeutic approach to decrease depression.