بررسی تاثیر فرایند طراحی دیجیتال و تولید آلترناتیوهای متعدد طراحی در ارتقاء اختیار و درک معمار

با توجه به پیشرفت‌های روزافزون تکنولوژی نسبت به گذشته، رویکرد و فرآیندهای طراحی معماری، در حال تغییر و تحول روزانه هستند. طراحی دیجیتال امروزه می‌تواند با تغییر و کنترل پارامترها و پاسخ‌های متعدد، گزینه مطلوب را ارائه دهند. مطالعات اخیر نشان می‌دهد که پیشرفت و توسعه ابزارهای جدید باعث ایجاد شکل و روش جدیدی در نگاه به طراحی در معماری می‌شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر گزینه‌های متعدد در فرایند طراحی دیجیتال، در ارتقاء یا کاهش درک و آگاهی طراح نسبت به طرح می-باشد. به این منظور روش پژوهش در ابتدا (توصیفی-تحلیلی) و سپس راهبرد (مدل‌سازی و شبیه‌سازی) می‌باشد، مبانی نظری تحقیق براساس روش (کیفی-تحلیلی) و بررسی منابع کتابخانه ای می‌باشد. تحلیل‌های کمی تحقیق از روش مدل‌سازی پارامتریک و شبیه‌سازی و جهت نتیجه‌گیری از روش‌های بهینه‌سازی و منطق الگوریتمیک استفاده شده است، ابزارهای تحقیق نرم‌افزارهای مدل‌کننده واقعیت با تکنیک مقایسه تطبیقی جهت بررسی گونه‌های متفاوت هندسی فرم و عملکرد و ارائه نتایج برای بهترین الگوهای از نظر هندسه، فرم و طرح می‌باشد و در بخش دوم با طراحی یک نمونه مطالعاتی به روش معماری پارامتریک و به صورت شبیه‌سازی، طراحی یک پل انجام خواهد گرفت که در تکمیل و سنجش عملی نتایج بخش اول می‌باشد. در پایان، این پژوهش به این نتیجه خواهد رسید که فرایند طراحی دیجیتال، می‌تواند گزینه‌های متعددی را در راستای رسیدن به محصول نهایی تولید کند و راهنمایی برای طراحان و معماری در دستیابی و انتخاب گزینه های مختلف طراحی باشد، به عبارت دیگر، طراحی دیجیتال به عنوان یک رویکرد می‌تواند درک و تصورات طراح را در راستای رسیدن به اهداف طرح یاری کند.