تنوع فرهنگی در شهرهای جدید

پس از انقلاب، شهرهای جدید به عنوان یکی از راهبردها و الگوهای توسعه شهری در جهت جذب سرریزهای جمعیتی شهرهای بزرگ و اسکان جمعیت مهاجر، طراحی و احداث شدند. تنوع فرهنگی ناشی از افزایش میزان مهاجرت در شهرهای جدید را میتوان همچون شمشیری دو لبه در نظر گرفت که از سویی میتواند به عنوان پتانسیلی برای تجلی یافتن کثرتگرایی و پلورالیسم باشد و از سوی دیگر هم منجر به تضاد و تعارض فرهنگی و مشکلات مربوط به آنها شود. به طور کلی در نگاه فرهنگی به مسائل شهرهای جدید، میتوان با توجه به زیرساختهای اجتماعی، تقویت و بکارگیری آنها در برنامه ریزی فرهنگی، نگاه انسانی به این گونه شهرها و در نظر گرفتن فرهنگ به عنوان نگاه مسلط، به چالشهای ناشی از تنوع فرهنگی پاسخ داد و آنها را برطرف نمود و حتی از آن به عنوان پتانسیلی برای ارتقاء شهرهای جدید استفاده کرد.