راه های مقابله با شرایط سخت اقلیمی مناطق گرم و خشک ایران با استفاده از حیاط مرکزی

بناهای بومی ساخته شده در مناطق گرم و خشک ایران یکی از شیوه های رایج معماری بومی است. ویژگی های اقلیمی و شرایط خاص این مناطق و همچنین گرمای طاقت فرسای آن بدون راهکارهای اقلیمی زندگی را برای ساکنان دشوار می کند. معماران بومی با آگاهی به هماهنگی و رابطۀ انسان و طبیعت و همچنین با استناد به معماری ادوار گذشته توانسته اند تا حد قابل ملاحظه ای این مشکلات را مرتفع سازند. شیوۀ درست الگوبرداری از طبیعت، شیوۀ درست برقراری ارتباط با طبیعت به حفظ و توجه به اصول طبیعت از جمله مباحثی است که معمار بومی همیشه در کارهایش لحاظ می کرده است. طراحی صحیح حیاط یکی از رایج ترین راه های تهویۀ طبیعی محسوب می گردد، که صرفه جویی در مصرف انرژی را به همراه داشته و استفادۀ از انرژی های فسیلی را به حداقل می رساند و با کاهش درجۀ حرارت موجب افزایش سلامتی افراد می گردد.