بررسی تاثیر طراحی و معماری سبز بر مناطق متراکم شهری با تاکید بر تعدیل جزایر حرارتی. (مورد مطالعه: منطقه 14 شهرداری تهران)

مفهوم «معماری سبز» که به عنوان یکی از ارکان «معماری پایدار» نیز شناخته می‌شود، اصول طراحی و ساخت سازگار با محیط زیست است. یکی از مخاطرات طبیعی شهرهای بزرگ پدیده جزیره حرارتی است؛ علت به وجود آمدن آن، تولید و انباشت گرما در نواحی متراکم شهری است که سبب بالا رفتن درجه حرارت شهر نسبت به پیرامون می شود. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیرات معماری سبز بر تعدیل جزایر حرارتی شهری در کلانشهر تهران (منطقه 14) است. روش پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی و از نوع کاربردی می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد که معماری سبز باعث کاهش چشمگیر ظرفیت حرارتی می شود. بنابراین می توان با اجرای معماری سبز مانند استفاده از سایه درختان، بام سبز و دیوارها و نماهای سبز، به تعدیل جزایر حرارتی شهری کمک کرد.