باز‌زنده‌سازی فضاهای سبز شهری؛ مطالعه موردی: پارک شیرین کرمانشاه

فضاهای عمومی شهری یکی از ملزومات زندگی در شهرها می‌باشد که گاهی اوقات به فراموشی سپرده می‌شوند، لذا یکی از بهترین راه‌ها، بازیابی این فضاها و به دیگر بیان احیا و بازآفرینی این فضاها است. میزان موفقیت فضاهای عمومی با میزان استفاده از آن فضا و حضور انسان و زندگی اجتماعی در آن متناسب است. هدف این پژوهش باز‌زنده‌سازی فضاهای سبز شهری؛ مطالعه موردی: پارک شیرین کرمانشاه بود. روش انجام مطالعه در این تحقیق توصیفی_تحلیلی و پیمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه ساکنان منطقه 3 شهر کرمانشاه بود که بر اساس فرمول کوکران حجم نمونه 383 نفر به دست آمد. شیوه توزیع پرسشنامه به صورت تصادفی ساده بود. مراحل آماری تجزیه و تحلیل داده‌ها با کمک نرم‌افزارهای اس‌پی‌اس‌اس و اکسل انجام گردید. یافته‌ها نشان دادند ضریب همبستگی بین عامل دسترسی و مولفه جذب سفر شهروندان به پارک شیرین برابر با 385/0 و در سطح معنی‌داری (05/0 = >p) و هم‌چنین ضریب همبستگی بین عامل فاصله سکونتی و مولفه جذب سفر شهروندان به پارک شیرین برابر با 412/0 و در سطح معنی‌داری (05/0 = >p) رابطه وجود دارد. احداث فضای سبز شهری با توجه به نظام کاربری زمین و سرانه و استانداردهای روز شهری و هم‌چنین مجهز کردن این فضاهای سبز شهری به امکانات و خدمات مورد نیاز شهروندان می‌تواند در افزایش جلب رضایت شهروندان نسبت به استفاده از پارک شیرین کرمانشاه موثر باشد.