ارزیابی پس از بهره‌برداری در بهبود کیفیت خوابگاه‌های دانشجویی

بر اساس مطالعات انجام‌شده، ویژگی‌های سکونت دانشجویان در خوابگاه به‌طور قابل‌توجهی بر بهرهوری آن‌ها تاثیر می‌گذارد. این پژوهش رویکردی جامع به ارزیابی پس از بهرهبرداری خوابگاه‌های دانشجویی در پردیس‌های دانشگاهی در ایران ارائه داده است. چارچوب نظری پژوهش از بررسی ادبیات موضوعی شکل‌گرفته و با شناسایی مجموعه‌ای جامع از شاخص‌ها در قالب دوازده المان و سه بعد فنی، عملکردی و رفتاری توسعه یافت. به‌طورکلی، ساکنان از خوابگاه موردمطالعه رضایت داشته‌اند. بااین‌وجود، در بعد عملکردی نارضایتی وجود دارد. نارضایتی در این بعد، عمدتاً بر دسترسی بین طبقات، کیفیت و کمیت فضاهای مشترک، ظاهر فضاهای داخلی، حفاظت از حشرات و بهداشت و وضعیت اینترنت متمرکز بود. نارضایتی در مورد ابعاد فنی و رفتاری نیز مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. این مطالعه پیشنهاد‌هایی را برای بهبود خوابگاه موردمطالعه در هر بعد ارائه نمود. رویکرد کل‌نگر پژوهش حاضر منجر کسب بازخوردهای دقیقتر و نتایج قابل‌اعتمادتری در طول فرآیند ارزیابی گردید. این مطالعه با توضیح نیاز به تکنیک‌های فراگیرتر ارزیابی پس از بهره‌برداری، به توسعه دانش موجود در این حوزه کمک می‌کند. روش ارزیابی و پیشنهادات ارائه‌شده در این پژوهش می‌تواند به‌عنوان راه‌حلی برای بهبود و توسعه تسهیلات مسکن دانشجویی عمل کند.