عوامل موثر بر قصد مشارکت در برنامه‌ریزی شهری مشهد مقدس

یکی از سکونتگاه‌ها و مکان تجمع زیستی انسان از ابتدا تاکنون بوده‌اند، مجموعه‌های از عوامل زنده و پویا هستند و به عنوان یک منبع توسعه مطرح می‌باشند. برنامه ریزی شهری از جامعیت خاصی برخوردار می‌باشد و محتوای آن به نسبت عمق ارتباطی که با محیط شهر و ساکنان آن دارد، بسیار گسترده است. شاید کمتر دانشی را بتوان یافت که این چنین با رشته‌های مختلف علمی در ارتباط باشد، از آنها بهره گیرد و در عین حال برای خود رشته‌ای مستقل باشد. برنامه ریزی شهری یک سیستم است. بررسی تاثیر عوامل موثر بر قصد مشارکت در برنامه‌ریزی شهری (مورد مطالعه: شهر مشهد) هدف عمده پژوهش حاضر می‌باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی – همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کلیه شهروندان شهر مشهد می‌باشد. طبق نرم افزار سمپل پاور تعداد 159 شهروندان را به عنوان نمونه انتخاب کردیم. سپس با استفاده از پرسشنامه لی و همکاران (2020) که حاوی 21 سوال بودند، داده‌ها را جمع‌آوری کرده و مورد تجزیه و تحلیل قرار دادیم. ابزار گرد آوری در این پژوهش، پرسشنامه استاندارد بوده، که پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه برابر 864/0 و روایی نیز بر اساس نظر اساتید و خبرگان تایید شد. نتایج حاصل از نرم‌افزار مدلسازی معادلات ساختاری pls نشان داد که جامعه مدنی بر قصد مشارکت در برنامه‌ریزی شهری تاثیر مثبت و معنی داری دارد. علاقه شخصی بر قصد مشارکت در برنامه‌ریزی شهری تاثیر معنی‌داری دارد. اثر اجتماعی بر قصد مشارکت در برنامه‌ریزی شهری تاثیر معنی‌داری دارد. محدودیت‌ها بر قصد مشارکت در برنامه‌ریزی شهری تاثیر معنی‌داری دارد